Αν δεν μπορείς ν’ αντισταθείς στη βαρβαρότητα με τη ζωή σου, γιατί φοβάσαι τον θάνατο, τουλάχιστον παίξε θέατρο, γιατί το έργο μπορεί ν’ αντισταθεί περισσότερο από σένα, διότι γράφει με την φαντασία, την αλήθεια που δεν αντέχει το σύστημα. Βέβαια υπάρχουν άτομα που δεν μπορούν να παίξουν ούτε θέατρο, γιατί φοβούνται για το χώρο εργασίας τους. Αλλά δεν πειράζει αφού σε κάθε περίπτωση δεν μπορούν να προσφέρουν τις δυνάμεις τους στον αγώνα της ανθρώπινης αντίστασης. Επίσης αν δεν μπορούν να δώσουν τέτοιες μάχες για τους αθώους, για τα θύματα, για τους γενοκτονημένους, να ξέρεις ότι παίζουν θέατρο στην εκκλησία όταν λένε ότι είναι Χριστιανοί, γιατί το παράδειγμα του Χριστού δεν σταματά εκτός της. Έτσι αν αντέχεις να εκφράσεις τον λόγο του θεατρικού έργου είναι ήδη σημαντικό από μόνο του. Διότι οι αθώοι πρέπει ν’ ακουστούν ακόμα κι αν δεν έχουν πια φωνή. Κι αν κάποιος σου ασκήσει έντονη κριτική για τα λόγια, θα μπορέσεις να του απαντήσεις ότι εσύ παίζεις απλώς το ρόλο σου κι είναι θέμα ελεύθερης έκφρασης...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles?n=23326&l=gr
