Monday, December 22, 2014

    Συνεδρίαση της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων στη Θεσ/νίκη, 22/12/2014


    Θεσσαλονίκη, 22-12-2014
    Αρ.Πρ.:83

    Δελτίο Τύπου

    Θέμα : Συνεδρίαση της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων στη Θεσ/νίκη.


    Το Σάββατο 20-12-2014 συνεδρίασε το Δ.Σ της ΔΙ.ΣΥ.ΠΕ υπό την προεδρεία του κ Παρχαρίδη Γεωργίου. Συζητήθηκαν πολλά θέματα και ελήφθησαν σημαντικές αποφάσεις. Μεταξύ αυτών :

    α) Προβλήματα που απασχολούν τον Απόδημο Ελληνισμό με εισηγητές τους προέδρους των Ομοσπονδιών του Εξωτερικού. Αποφασίσθηκε να γνωστοποιηθούν τα θέματα-προβλήματα του Απόδημου Ελληνισμού, στην διακομματική επιτροπή για τον Απόδημο Ελληνισμό στην οποία προεδρεύει ο βουλευτής κ. Αναστασιάδης Σάββας από τον οποίο έχει ήδη ζητηθεί ραντεβού.

    β) Στο θέμα της Γενοκτονίας ομόφωνα ψηφίστηκαν οι προτάσεις 1) Θέσπιση αργίας για την ημέρα της 19η Μαΐου, δηλαδή να τιμάται η 19η Μάϊου από την πολιτεία την ίδια μέρα και όχι την Κυριακή μετά την 19η Μάϊου 2) Παραγωγή ταινίας και ντοκιμαντέρ για την Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου.

    γ) Συνέχιση των προσπαθειών για την διοργάνωση παγκόσμιου συνεδρίου Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου στην Θεσσαλονίκη την άνοιξη του 2015

    δ) Να απαιτηθεί από τον Υπουργό Παιδείας η δημιουργία έδρας ιστορίας του ποντιακού ελληνισμού στα ελληνικά πανεπιστήμια.

    ε) Για το θέμα της διοίκησης του ιδρύματος ΄΄Παναγία Σουμελά ΄΄ αποδοκιμάστηκε έντονα η νέα απόφαση της Ιεράς Συνόδου με την οποία μετατρέπεται το ίδρυμα από Νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου σε Νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου. Όσον αφορά δε το ανωτέρω θέμα αποφασίστηκε να στηριχτεί η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδος με όλες τις δυνάμεις της ΔΙ.ΣΥ.Π.Ε σ’ όλες τις πρωτοβουλίες που προτίθεται να πάρει για το θέμα αυτό.

    Με τιμή
    Για το Δ.Σ

    Ο Γεν. Γραμματέας
    Αντωνιάδης Ιωάννης

    Ο Πρόεδρος
    Παρχαρίδης Γιώργος 
    read more "Συνεδρίαση της Διεθνούς Συνομοσπονδίας Ποντίων Ελλήνων στη Θεσ/νίκη, 22/12/2014"

    Thursday, December 18, 2014

    Σύρτη Τουρκίας: Σοκ από ανακάλυψη αρχαιολόγων – Βρήκαν 47 μαζικούς τάφους με 822 σορούς

    Άλλους 47 ομαδικούς τάφους ανακάλυψαν αρχαιολόγοι στην Τουρκία, εντός των οποίων έχουν θαφτεί 822 άνθρωποι. Μεταξύ των θυμάτων που κείτονται στους Τάφους, Αρμένιοι και Χριστιανοί, θύματα της Γενοκτονίας του 1915 και Κούρδοι μαχητές. Ερωτήματα και για τους Αγνοούμενους της Τουρκικής Εισβολής . Η Μαρίνα Χατζηκώστα έχει τις λεπτομέρειες.




    Της Μαρίνας Χατζηκώστα


    Σοκ έχει προκαλέσει ανακάλυψη αρχαιολόγων στη Σύρτη της Τουρκίας. Εντοπίστηκαν 47 μαζικοί τάφοι στους οποίους βρίσκονται θαμμένοι 822 ανθρώποι. Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύουν τα κουρδικά Μέσα Ενημέρωσης οι τάφοι βρίσκονται στην περιοχή εδώ και 100 χρόνια, ωστόσο οι τουρκικές αρχές συνέχισαν να θάβουν ανθρώπους μέχρι και πριν από 30 χρόνια.

    Γεγονός που προκαλεί εύλογα ερωτήματα και στη Λευκωσία για Ελληνοκυπρίους που είχαν μεταφερθεί ως αιχμάλωτοι πολέμου από την Κύπρο, στην Τουρκία. Άνθρωποι που μέχρι σήμερα είναι αγνοούμενοι.

    Οι πληροφορίες του κουρδικού δημοσιεύματος στην ιστοσελίδα Μπεστανούτζ, αναφέρουν ότι στους 47 τάφους θάφτηκαν τουλάχιστον 300 Αρμένιοι θύματα της γενοκτονίας των Αρμενίων, τον Ιούνιο του 1915, 120 Ασσύριοι Χριστιανοί που σφαγιάστηκαν επίσης το 1915, στις 14 Ιουνίου, 200 Κούρδοι μαχητές του PKK, αλλά και δεκάδες άλλοι, στην πλειοψηφία τους Κούρδοι, θύματα εγκλημάτων που δεν έχουν εξιχνιασθεί.

    Ο πρόεδρος του Οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία ζήτησε από τις τουρκικές αρχές την εκταφή των οστών και την ταυτοποίησή τους με την μέθοδο του DNA.

    Ο Πρόεδρος Οργανισμού Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Σύρτης, δήλωσε ότι «Υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι θαμμένοι εδώ. Μερικοί σε μαζικούς τάφους, κάποιοι σε πλαγιές βουνών, άλλοι στις όχθες του ποταμού. Άλλοι βρέθηκαν κάτω από τόνους σκουπιδιών. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρύβει τέτοιες γενοκτονίες κάτω από το χώμα, με τη λογική του «τώρα έχει ειρήνη, ας το ξεχάσουμε».».

    Οι 47 τάφοι βρέθηκαν σε πέντε πόλεις και λιγότεροι σε μερικά χωριά γύρω από την επαρχιακή πρωτεύουσα. Πρόκειται για τις πόλεις Σιρβάν, Μπαϊκάν, Ερούχ, Περβάρι, Κουρταλάν και χωριά στην ευρύτερη περιοχή της Νουγουάλα Κασέμπα, στη Σύρτη. Η περιοχή τις τελευταίες ημέρες φυλάσσεται από ισχυρή αστυνομική δύναμη. Αρχικά το δημοσίευμα είχε φιλοξενήσει και η αντιπολιτευόμενη εφημερίδα Ζαμάν. Ωστόσο λίγες ώρες αργότερα το δημοσίευμα αποσύρθηκε.

    Η κουρδική εφημερίδα κάνει λόγο για απαγόρευση κάλυψης του θέματος από τα τουρκικά Μέσα Ενημέρωσης, με απευθείας οδηγίες από το προεδρικό γραφείο.
    read more "Σύρτη Τουρκίας: Σοκ από ανακάλυψη αρχαιολόγων – Βρήκαν 47 μαζικούς τάφους με 822 σορούς"

    Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: 'Δυναμική αναγνώρισης Τριάδας Γενοκτονιών'. 31 Μ/Κ Ταξιαρχία

    Διάλεξη του Νίκου Λυγερού με θέμα: "Δυναμική αναγνώρισης Τριάδας Γενοκτονιών". 31 Μ/Κ Ταξιαρχία, Στρατόπεδο Βογιατζή. Καβησός Φέρες. Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2014.
    read more "Διάλεξη του Ν. Λυγερού με θέμα: 'Δυναμική αναγνώρισης Τριάδας Γενοκτονιών'. 31 Μ/Κ Ταξιαρχία"

    Monday, December 1, 2014

    BOLIVIA RECOGNIZES ARMENIAN GENOCIDE



    Yerevan /Mediamax/. The two chambers of Bolivian Parliament adopted a resolution recognizing and condemning the Armenian Genocide.

    Relevant documents were handed over to Ambassador of Armenia to Argentina Vahagn Melikyan and Primate of the Armenian Diocese in Argentina, His Eminence Archbishop Gisak Muradyan in Buenos Aires on November 30.

    Deputy President of the Bolivian Senate, Acting Chairperson of the Senate Sonia Guardia Melgar and MP of the Chamber of Deputies Farides Vala Suarez de Suarez were among the special guests of the event, Armenian Foreign Ministry informs.

    Sonia Melgar noted in her speech that the people of Bolivia and its authorities offer not only their solidarity and support to Armenian people in their struggle for the justice but also condemn any expression of denial of the Armenian Genocide committed in 1915 by the Ottoman Empire.

    On behalf of the Armenian authorities, Vahagn Melikyan expressed his profound gratitude to the people and authorities of Bolivia. According to the Ambassador, ahead of the Armenian Genocide Centennial the recognition of the Armenian Genocide by Bolivia opens a new page in the international recognition and condemnation of the Armenian Genocide and comes to prove once again that the policy of denial and refusal cannot struggle against justice and truth.

    mediamax.am
    read more "BOLIVIA RECOGNIZES ARMENIAN GENOCIDE"

    Monday, November 24, 2014

    Genocide Nineteenth Annual Commemoration (Proof)

    Hansard - Legislative Council - 19 November 2014
    Genocide Nineteenth Annual Commemoration (Proof)

    Speakers
    Business
     of the House

    GENOCIDE NINETEENTH ANNUAL COMMEMORATION
    Page: 14

    Motion by the Hon. DAVID CLARKE agreed to:
    (1) That this House notes that:
    (a) on Tuesday 16 September 2014 the 19th Annual Genocide Commemoration was held in the Theatrette at the Parliament of New South Wales jointly organised by the Australian Institute for Holocaust and Genocide Studies and the Hellenic Genocide Commemorative Committee; and

    (b) guests at the commemoration included:
    (i) the Hon. Sophie Cotsis, MLC, shadow Minister for Local Government, Housing and the Status of Women and Parliamentary Host, representing the Hon. John Roberson, MP, Leader of the Opposition;

    (ii) the Hon. Gladys Berejiklian, MP, Minister for Transport;

    (iii) Reverend the Hon. Fred Nile, MLC, Assistant President of the Legislative Council of New South Wales;

    (iv) the Hon. David Clarke, MLC, Parliamentary Secretary for Justice;

    (v) Mr Dimitri Kepreotis, Vice-President of the Inter-Committee Council of the Greek Archdiocese of Australia representing His Eminence Archbishop Stylianos, Primate of the Greek Orthodox Church in Australia;

    (vi) Dr Stavros Kyrimis, Consul-General of Greece in Sydney;

    (vii) Reverend Father Nicholas Tsouloukidis;

    (viii) Mr John Theodoridis and Mr Nick Lambros representing the Order of the Hellenic Educational Progressive Association;

    (ix) representatives of the Jewish, Armenian and Assyrian communities; and

    (x) representatives of numerous Hellenic community organisations.

    (2) That this House:
    (a) commends the Australian Institute for Holocaust and Genocide Studies and the Hellenic Genocide Commemorative Committee for their organising of the 19th Annual Genocide Commemoration and for their ongoing work against genocide; and

    (b) states its own strong opposition to all forms of genocide.


    http://www.parliament.nsw.gov.au/prod/parlment/hansart.nsf/V3Key/LC20141119031?open&refNavID=HA8_1
    read more "Genocide Nineteenth Annual Commemoration (Proof)"

    Sunday, November 2, 2014

    Viaggio apostolico del Papa Francesco in Turchia

    Gentile direttore del quotidiano Avvenire,

    sono allieva del Dr. Nikos Lygeros uomo dedito completamente al bene dell’Umanità di cui traduco l’ Opera. Leggendo l’articolo del 22 Ottobre corrente anno: http://www.avvenire.it/Chiesa/Pagine/programma-viaggio-apostolico-turchia.aspx è con piacere che ho appreso del viaggio di Sua Santità in Turchia interpretando lo scopo principale della visita a Costantinopoli come il proseguimento del dialogo di riconciliazione, iniziato da Sua Santità Paolo VI e dal Patriarca Atenagora, in vista di un riconoscimento reciproco delle due Chiese come sorelle.

    Purtroppo la bella notizia è stata offuscata dal fatto che, pur avendo rispetto dei protocolli diplomatici consoni alla visita del Santo Padre in Turchia, sperando che venga accolto dal Governo Turco come rappresentante della Cristianità e non solo come capo di stato, è inclusa come prima tappa del viaggio la visita al mausoleo di Kemal.

    Per chi non conosce la storia, Kemal fu uno dei maggiori persecutori dei Cristiani.

    Ben tre genocidi da lui promossi pesano sulla coscienza della nazione turca, il genocidio degli Armeni, dei Greci del Ponto e degli Assiri.

    Sua Santità conosce bene la storia degli Armeni e non ebbe esitazione in passato a sottolineare che il genocidio degli Armeni fu il primo genocidio del secolo scorso , dichiarazione che creò il disappunto della Turchia per via diplomatica, che ovviamente si potrebbe interpretare come un tentativo di autoscagionarsi dall’ accusa di un crimine di fatto commesso.

    L’accettare dunque di far visita a tale luogo è come rinnegare la dichiarazione precedente, è come dimenticarsi che ci furono vittime e carnefici e sicuramente non è un modo per rendere giustizia ai genocidiati e a tutta la stirpe a cui fu vietato di venire al mondo.

    Termino sottolineando che sempre nello stesso articolo viene fatto riferimento alla Chiesa di Santa Sofia di Costantinopoli come a un mausoleo, volevo precisare che la costruzione venne ordinata da Giustiniano I con lo scopo di innalzare una chiesa che all’ epoca venne da tutti riconosciuta come la basilica più grande di tutta la Cristianità, ed ancora oggi nonostante le amare vicissitudini della sua storia è ancora lì nell’ angolo della Tracia a testimonianza della gloria della Sapienza di nostro Signore che come faro di luce illumina tutta la Cristianità.

    La invito a far visita a questa basilica ove un tempo venivano cantate le lodi al Signore e con l’approccio da vero cristiano sostare sotto la sua cupola lì ove la Sapienza di Cristo Pantocratore (peraltro nascosto dalle decorazioni islamiche) illumina i fedeli si accorgerà che la definizione di mausoleo non le si addice proprio.

    Cordiali saluti

    * * *

    Κύριε Διευθυντά της εφημερίδας Avvenire,

    Είμαι μαθήτρια του Dr. Νίκου Λυγερού, ανθρώπου αφιερωμένου ολοκληρωτικά στο καλό της Ανθρωπότητας, του οποίου το έργο μεταφράζω. Διαβάζοντας το άρθρο της 22 Οκτωβρίου 2014,

    http://www.avvenire.it/Chiesa/Pagine/programma-viaggio-apostolico-turchia.aspx ,

    με μεγάλη χαρά έμαθα για το ταξίδι της Αυτού Αγιότητος στην Τουρκία, ερμηνεύοντας τον κύριο σκοπό της επίσκεψης στην Κωνσταντινούπολη ως συνέχεια του διαλόγου συμφιλίωσης, που ξεκίνησε η Αυτού Αγιότης Paolo VI με τον Πατριάρχη Αθηναγόρα, ενόψει μιας αμοιβαίας αναγνώρισης των δυο Εκκλησιών ως αδερφών.

    Δυστυχώς - σεβόμενη πάντα τα διπλωματικά πρωτόκολλα που αρμόζουν στην επίσκεψη του Άγιου Πατέρα στην Τουρκία -, η ωραία είδηση έχει αμαυρωθεί από το γεγονός ότι έχει συμπεριληφθεί ως πρώτος σταθμός του ταξιδιού η επίσκεψη στο μαυσωλείο του Κεμάλ, ελπίζοντας ότι θα λάβει την υποδοχή του από την τουρκική κυβέρνηση ως εκπροσώπου της Χριστιανοσύνης και όχι μόνο ως αρχηγού κράτους.

    Για όσους δεν γνωρίζουν την ιστορία, ο Κεμάλ υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους διώκτες των Χριστιανών. Δεν έχει ούτε καν αναγνωριστεί από το τουρκικό κράτος τριπλή γενοκτονία, που προκάλεσε ο Κεμάλ. Πρόκειται για τη γενοκτονία των Αρμενίων, των Ελλήνων του Πόντου και των Ασσυρίων.

    Η Αυτού Αγιότης γνωρίζει πολύ καλά την ιστορία των Αρμενίων και δεν δίστασε στο παρελθόν να υπογραμμίσει ότι η γενοκτονία τους υπήρξε η πρώτη γενοκτονία του περασμένου αιώνα, δήλωση που ενόχλησε την Τουρκία και κινήθηκε δια της διπλωματικής οδού. Θα μπορούσαμε, μάλιστα, να την ερμηνεύσουμε ως προσπάθεια «αυτοαπαλλαγής» από την κατηγορία ενός εγκλήματος που de facto έχει διαπραχτεί.

    Το να δέχεσαι, λοιπόν, να επισκεφθείς έναν τέτοιο τόπο, είναι σαν να απαρνείσαι την προηγούμενη δήλωση, είναι σαν να ξεχνάμε ότι υπήρξαν θύματα και θύτες και σίγουρα δεν είναι ο τρόπος για να αποδώσουμε δικαιοσύνη στους γενοκτονημένους και σε όλες τις γενιές που απαγορεύθηκε να γεννηθούν.

    Επίσης, υπογραμμίζω ότι στο ίδιο άρθρο γίνεται αναφορά στην Εκκλησία της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη ως «μαυσωλείο» και θα ήθελα να τονίσω ότι η κατασκευή της έγινε με εντολή του Ιουστινιανού Ι, με σκοπό την ανέγερση μιας εκκλησίας που την εποχή εκείνη θεωρήθηκε από όλους ως η μεγαλύτερη Βασιλική όλης της Χριστιανοσύνης. Ακόμα και σήμερα, παρά τις πικρές περιπέτειες της ιστορίας της, είναι ακόμα εκεί, στη γωνία της Θράκης, ως μαρτυρία της δόξας της Σοφίας του Κυρίου μας και ως φάρος φωτός φωτίζει τη Χριστιανοσύνη.

    Σας συμβουλεύω να επισκεφτείτε αυτή την βασιλική, όπου κάποτε έψαλλαν την δόξα του Κυρίου και με την προσέγγιση αληθινού Χριστιανού να σταθμεύσετε κάτω από τον τρούλο της, όπου η Σοφία του Χριστού Παντοκράτορα (ωστόσο, κρυμμένη από ισλαμικά διακοσμητικά) φωτίζει τους πιστούς και θα αντιληφθείτε ότι ο ορισμός της ως μαυσωλείου δεν της ταιριάζει καθόλου.

    Cordiali saluti
    Lucia Santini
    read more "Viaggio apostolico del Papa Francesco in Turchia"

    Monday, October 20, 2014

    Μνημείο γενοκτονίας Ασσυρίων, αποκαλυπτήρια, Αιγάλεω, 19/10/2014

    Μνημείο γενοκτονίας Ασσυρίων, αποκαλυπτήρια, Αιγάλεω, Πλατεία Αγ. Σπυρίδωνα, 19/10/2014. 
    read more "Μνημείο γενοκτονίας Ασσυρίων, αποκαλυπτήρια, Αιγάλεω, 19/10/2014"

    Thursday, October 16, 2014

    Ελληνικός σεβασμός ενάντια στη βαρβαρότητα

    Ν. Λυγερός

    Όταν ζητάς από τους επιζώντες μιας γενοκτονίας που διήρκησε από το 1894 έως το 1923 με τον παροξυσμό του 1915, που ζουν στο Αρτσάχ, το οποίο ήταν κατεχόμενο από το 1918, λόγω σταλινικής απόφασης, από τους Αζέρους, να το αποδεχτούν ενώ το απελευθέρωσαν από το 1988, είναι πράξη βαρβαρότητας. Και είναι πράξη που είναι εναντίον της Ελλάδας και των θέσεών της. Η Ελληνο-Αρμενική Φιλία δεν είναι μόνο θεωρητική και συμβολική, αποτελεί μια αιωνόβια πραγματικότητα που δεν μπορεί να την λασπώσουν δηλώσεις και προτάσεις που είναι απαράδεκτες. Ήδη η Τουρκία και το βάρβαρο καθεστώς της προσπάθησαν να πιέσουν τους Αρμένιους βάζοντας στην ίδια ζυγαριά το θέμα του Αρτσάχ και της Γενοκτονίας για να παρατήσουν οι Αρμένιοι το ένα από τα δύο, αλλά μάταια. Κατά συνέπεια δεν είναι απλές δηλώσεις που θα τους φοβίσουν, ειδικά από άτομα που προσπάθησαν να πιέσουν και να καταπιέσουν και την Κύπρο το 2004. Όλο αυτό το πλαίσιο είναι ξεκάθαρο από την πλευρά της πατρίδας μας. Δεν είμαστε ουδέτεροι ανάμεσα στον θύτη και στο θύμα. Από την Αρχαιότητα ο Ελληνισμός προστατεύει πάντα το θύμα και ειδικά τώρα που πρόκειται για θύμα γενοκτονίας. Η υπόθεση του Αρτσάχ είναι καθαρή από την αρχή. Οι Αρμένιοι προστάτευσαν και απελευθέρωσαν τα πάτρια εδάφη τους που καταπατούσαν εδώ και δεκαετίες οι Αζέροι. Στην αρμενική απελευθέρωση χύθηκε πολύ αίμα από τους μαχητές κι από τον άμαχο πληθυσμό γιατί κανένας δεν ήθελε άλλο τον αζέρικο ζυγό. Το Αρτσάχ είναι η γη των προγόνων και κανείς δεν θέλει να την εγκαταλείψει. Εκεί βρίσκονται αρμενικά μοναστήρια και αρμενικοί τάφοι εδώ και αιώνες. Κι όσοι προσπάθησαν να καταστρέψουν εκεί κάθε πολιτιστικό στοιχείο, για να μην υπάρχει πια κανένα ίχνος αρμενικό, δεν τα κατάφεραν. Πήγαμε τρεις φορές στο Αρτσάχ και είδαμε ότι τα πράγματα είναι όλο και πιο δυναμικά. Επίσης, προσφέρει μεγάλη βοήθεια και η αρμενική διασπορά που δεν αφήνει μόνους τους τους Αρμένιους που ζουν εκεί. Το Αρτσάχ χρησιμοποίησε το σπαρτιάτικο παράδειγμα για ν’ αντισταθεί στους κατακτητές και είναι τώρα και οι μαχητές του ένα παράδειγμα αντίστασης. Και τότε στις Θερμοπύλες είχαμε ήδη εφιάλτη αλλά τα καταφέραμε οριστικά στη Σαλαμίνα. Ένας εφιάλτης σταματά μόλις ξυπνήσεις και σταματήσεις να πιστεύεις σε άσκοπα όνειρα. Κανένας δεν κατάφερε να μας πείσει να μείνουμε σκλάβοι, ειδικά όταν αρχίσαμε την απελευθέρωση. Και το ίδιο ισχύει και για τους Αρμένιους. Στον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο είπαν ότι οι ήρωες αγωνίζονται σαν τους Έλληνες. Οι ήρωες του Αρτσάχ πάλεψαν και αυτοί σαν Έλληνες, για να ζήσουν οι δικοί τους μετά τη θυσία τους, ελεύθεροι. Δεν είναι λοιπόν λόγια που θα αλλάξουν τις πράξεις των Δίκαιων. Η πατρίδα μας το ξέρει και το υποστηρίζει έμπρακτα ως Ελληνισμός που κλωτσάει τον ραγιαδισμό.

    read more "Ελληνικός σεβασμός ενάντια στη βαρβαρότητα"

    Tuesday, October 7, 2014

    Όταν παίζουμε θέατρο


    Όταν παίζουμε θέατρο
    Ν. Λυγερός

    Όταν παίζουμε θέατρο
    δεν παίζουμε μόνοι μας
    αλλά με τους άλλους
    και αυτό γίνεται
    για τους άλλους άλλους
    που αποτελούν το κοινό
    μ’ αυτόν τον τρόπο
    παράγουμε ανθρωπιά
    που είναι όντως τεράστια
    δεν είναι λοιπόν δουλειά
    για την οποία αναρωτιόμαστε
    συνεχώς πότε τελειώνει
    έτσι κι αν φαίνεται
    ανούσιο το θέατρο
    είναι επειδή έχει
    την ίδια αξία
    με το βιβλίο
    για το οποίο
    αδιαφορεί παντελώς
    η κοινωνία της λήθης
    γι’ αυτό στις γενοκτονίες
    καίνε τα έργα
    ακόμα και των θεατρίνων.

    read more "Όταν παίζουμε θέατρο "

    Όταν είμαστε σε tabula rasa


    Όταν είμαστε σε tabula rasa
    Ν. Λυγερός

    Όταν είμαστε σε tabula rasa
    αρχίζουμε από τις γωνίες
    διότι είναι οι Δάσκαλοι
    που θα αρχίσουν να χτίζουν
    με τις γέφυρες των μαθητών
    τις πρώτες δομές
    που θα είναι τα θεμέλια
    της υπερδομής μας
    γι' αυτό μη σ' ενοχλεί
    όταν υπάρχει κενό
    αφού με την κενότητα
    θα γεμίσουμε τον κόσμο
    για να υπάρξει η αλήθεια
    και στη συνέχεια η ομορφιά
    για να τον σώσει
    από τη βαρβαρότητα
    δίχως να γονατίσει
    με τις γενοκτονίες
    και τα εγκλήματα
    κατά της Ανθρωπότητας.


    read more "Όταν είμαστε σε tabula rasa "

    Κινήσεις δίχως πράξεις


    Κινήσεις δίχως πράξεις
    Ν. Λυγερός, Γ. Χατζηελευθερίου

    Μαθητής : Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πατριωτισμός είναι η αγάπη για τους δικούς μας και εθνικισμός είναι το μίσος για τους άλλους, όπως στις γενοκτονίες;
    Δάσκαλος: Είναι μία καλή αρχή. Απλώς δεν επαρκεί για να μην επιτρέψει αλλαγή φάσης καταστροφική. Έτσι προτιμώ το προστατεύουμε τους δικούς μας από επιθέσεις.
    Μαθητής : Είναι αυτό που λες Δάσκαλε ότι δεν αρκεί η αγάπη, χρειάζεται και η αμισεία, το μη μίσος δηλαδή.
    Δάσκαλος: Είναι απαραίτητη για να καταλάβεις τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας, αλλιώς παραμένεις στο στάδιο των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας.
    Μαθητής : Είναι ακραίο το παράδειγμα της Γενοκτονίας αλλά τα άκρα όπως λες δείχνουν την τάση. Έτσι φαίνεται ξεκάθαρα ότι αυτή είναι μια διαφορά που κάνει τεράστια τη διαφορά και γι' αυτό είναι ικανή να σε ανεβάζει επίπεδο και από μαθητής να γίνεις μαχητής.
    Δάσκαλος: Και πάλι αυτό δεν επαρκεί κι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουν ότι η αναγνώριση είναι μόνο το πρώτο στάδιο της διαδικασίας διόρθωσης και παραμένουν εκεί. Δεν έχει να κάνει με το μαθητής ή μαχητής. Δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Απλώς δεν το πιστεύουν ότι υπάρχει συνέχεια στο έργο.
    Μαθητής : Αισθάνομαι Δάσκαλε ότι η ενασχόληση με τις γενοκτονίες βοηθούν αρκετά στην κατανόηση αυτών των εννοιών.
    Δάσκαλος: Βοηθούν αλλά δεν φτάνουν για να προκαλέσουν μία αλλαγή φάσης του ανθρώπου. Γι’ αυτό βλέπεις ότι πολλοί λένε ότι ασχολούνται αλλά σπάνια βλέπεις έργο. Διότι δεν είδαν καν τη διδασκαλία του Χρόνου και της Ανθρωπότητας. Πρέπει λοιπόν κι εσύ να το αντιληφθείς, μαθητή, για να μην σπαταλάς χρόνο ανθρωπιάς με κινήσεις που δεν είναι πράξεις. 
    read more "Κινήσεις δίχως πράξεις "

    Κομμάτια γης


    Κομμάτια γης
    Ν. Λυγερός

    Κομμάτια γης
    και χρόνου
    είναι τα βουνά
    όπως είναι
    και η θάλασσα
    για τον Ελληνισμό
    γι’ αυτό κι εμείς
    ανήκουμε μαζί σας
    στην ίδια οικογένεια
    που δεν σταμάτησε
    ποτέ να πολεμά
    όσο υπάρχει
    πολιορκία
    της πατρίδας
    από τα κτήνη
    της βαρβαρότητας
    για να εξαφανίσουν
    τα ίχνη μας.

    read more "Κομμάτια γης "

    Άκουσες τη σιωπή


    Άκουσες τη σιωπή
    Ν. Λυγερός

    Άκουσες τη σιωπή
    την ώρα που εξηγούσαμε
    την ουσία του έργου
    ή παρέμεινες
    μόνο στα λόγια
    γιατί η σκέψη σου
    δεν άντεχε
    τις παύσεις
    όπου έρχονταν
    τα θύματα
    της γενοκτονίας
    να υπενθυμίσουν
    στους ζωντανούς
    ότι κάθονταν
    στις κενές καρέκλες
    που είχες ξεχάσει
    όταν γελούσες.

    read more "Άκουσες τη σιωπή "

    Πάντα γεμάτη αίθουσα


    Πάντα γεμάτη αίθουσα
    Ν. Λυγερός

    Κάθε φορά που ζωγραφίζετε το θύμα, κάθε γραμμή που βάζετε, το σκίτσο γίνεται όλο και πιο ανθρώπινο, μέχρι στο τέλος από τα ανθρώπινα κάρβουνα να γίνει η αναπαράσταση της εικόνας. Το πρώτο πράγμα που προσπαθούν να κάνουν οι γενοκτόνοι, είναι να σβήσουν την εικόνα και όχι μόνο την ύπαρξή σας. Δηλαδή προσπαθούν να σκοτώσουν τον επόμενο και γι' αυτό το λόγο σκοτώνουν και τις γυναίκες που είναι έγκυες και σκοτώνουν το παιδί που δεν έχει ακόμα γεννηθεί. Eδώ είναι ακόμα πιο τρομερό - άμα το σκεφτείτε σαν έγκλημα - γιατί ο άλλος δεν πρόλαβε καν να γεννηθεί, ενώ ήταν ήδη ένοχος. Άρα, ήδη η σύλληψη είναι ενοχή για τον γενοκτόνο που καταλαβαίνετε τώρα πόσο βάρβαρος μπορεί να είναι. Μπαίνω λοιπόν στην ιδέα ότι, κάθε φορά που ζωγραφίζετε ένα θύμα, είναι ήδη μία αντίσταση στη βαρβαρότητα, γιατί έχουν κάνει ό,τι μπορούν για να μην υπάρχει αυτό το υλικό. Κάθε φορά που βλέπω μια αίθουσα και βλέπω κενές καρέκλες, εγώ φαντάζομαι ότι στις κενές είναι τα θύματα. Μπορεί να είναι λίγοι από εσάς που έχουν αυτή την ικανότητα. Όταν μιλάμε λοιπόν για γενοκτονία, να θυμάστε ότι η αίθουσα είναι πάντα γεμάτη. Να θυμάστε ότι θα ήθελαν οι γενοκτόνοι να είναι πάντα άδεια, αλλά αυτό που θα ήθελαν οι γενοκτόνοι είναι να μην μιλάτε καθόλου. Για να μιλάτε όμως, πρέπει να έχετε μάθει, για να έχετε μάθει πρέπει να έχετε διαβάσει, για να έχετε διαβάσει πρέπει να είσαστε η συνέχεια.

    read more "Πάντα γεμάτη αίθουσα "

    Friday, October 3, 2014

    Au Département de Philosophie


    Au Département de Philosophie
    N. Lygeros

    Au Département de Philosophie
    nous avons parlé de la triade
    des génocides pour analyser
    l' approche des Justes
    afin de lutter efficacement
    contre la barbarie
    qui tente par tous les moyens
    d'attenter a la vie
    de notre Humanité
    seulement le Temps
    est avec nous depuis des siècles
    aussi les jeunes combattants
    ont réalisé tous ensemble
    que leur rôle n'était pas
    de vieillir sans avoir
    rien fait de leur jeunesse
    car en étant le suivant
    de celui qui est suivi
    le temps se couvre
    de nuages sombres
    et nous ne pouvons plus
    voir le soleil de la justice.





    Στο Τμήμα Φιλοσοφίας
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Σάνη Καπράγκου

    Στο Τμήμα Φιλοσοφίας
    μιλήσαμε για την τριάδα
    των γενοκτονιών για ν’ αναλύσουμε
    την προσέγγιση των Δικαίων
    προκειμένου να παλέψουμε αποτελεσματικά
    κατά της βαρβαρότητας
    που επιχειρεί με όλα τα μέσα
    να επιβουλεύεται τη ζωή
    της Ανθρωπότητάς μας
    μοναχά ο Χρόνος
    είναι μαζί μας από τους αιώνες
    και οι νέοι μαχητές
    συνειδητοποίησαν όλοι μαζί
    πως ο ρόλος τους δεν ήταν
    να γεράσουν δίχως να έχουν
    τίποτε κάνει για τη νεότητά τους
    διότι καθώς είναι ο επόμενος
    αυτού που ακολούθησε
    ο χρόνος καλύπτεται
    από σκοτεινά σύννεφα
    κι εμείς δεν μπορούμε πλέον
    να βλέπουμε τον ήλιο της δικαιοσύνης.

    read more "Au Département de Philosophie "

    Regarde le Temps


    Regarde le Temps
    N. Lygeros

    Regarde le Temps
    pour comprendre enfin l'Humanité
    et tu deviendras alors
    un combattant de la paix
    en travaillant pour la cause
    de la reconnaissance
    afin de poursuivre
    le processus de réparation
    sans rien craindre
    car tu seras un homme
    qui traversera les époques
    pour se battre pour la justice
    et contre la barbarie
    ainsi quand tu mourras
    les autres diront de toi
    que tu étais digne de vivre.




    Κοίτα τον χρόνο
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Σάνη Καπράγκου

    Κοίτα τον χρόνο
    για να κατανοήσεις την Ανθρωπότητα
    και τότε θα γίνεις
    ένας μαχητής της ειρήνης
    εργαζόμενος για την υπόθεση
    της αναγνώρισης
    για να συνεχίζεις
    τη διαδικασία της επανόρθωσης
    δίχως τίποτε να φοβάσαι
    διότι εσύ θα είσαι ένας άνθρωπος
    που διέσχισε τις εποχές
    για να αγωνίζεται για τη δικαιοσύνη
    και κατά της βαρβαρότητας
    έτσι όταν θα πεθάνεις
    οι άλλοι θα λένε για σένα
    πως ήσουν άξιος να ζεις.

    read more "Regarde le Temps "

    Αν πιστεύεις


    Αν πιστεύεις
    Ν. Λυγερός

    Αν πιστεύεις
    ότι η βαρβαρότητα
    είναι αποτελεσματική
    να ξέρεις
    ότι είμαστε
    ως Ελληνισμός
    που έχει
    ξεπεράσει
    και τη γενοκτονία
    το αποτέλεσμα
    της αναξιοπιστίας της
    γι’ αυτό σταμάτα
    να φοβάσαι
    και να κρύβεσαι
    πίσω από τις φοβίες
    κι επιτέλους
    αποφάσισε κι εσύ
    να παλέψεις
    για την Ανθρωπότητα.

    read more "Αν πιστεύεις "

    Όποιος χρησιμοποιεί


    Όποιος χρησιμοποιεί
    Ν. Λυγερός

    Όποιος χρησιμοποιεί
    τη λέξη γενοκτονία
    συμβάλλει στον αγώνα μας
    γιατί είναι μια αναγνώριση
    της συστηματικής
    καταστροφής
    που έχουν υποστεί
    και γι’ αυτό το λόγο
    η βαρβαρότητα
    προσπαθεί
    να την απαγορεύσει
    ενώ εμείς
    πρέπει αυτά τα στίγματα
    να τα κάνουμε
    νέα σύμβολα
    για την υποστήριξη
    της αντίστασης
    και της θυσίας
    ενάντια στους γενοκτόνους.

    read more "Όποιος χρησιμοποιεί "

    Η λέξη γενοκτονία


    Η λέξη γενοκτονία
    Ν. Λυγερός

    Η λέξη γενοκτονία
    δεν είναι ετικέτα
    που προσπαθούμε
    να κολλήσουμε
    από μόνοι μας
    στις κτηνωδίες
    που έχουμε υποστεί
    ως Ελληνισμός
    αλλά μια έννοια
    που γεννήθηκε
    μέσω του θανάτου
    των δικών μας
    γιατί έδειξαν
    στον στοχαστή
    τι σημαίνει
    η συστηματική
    καταστροφή
    ενός λαού
    από τη βαρβαρότητα.

    read more "Η λέξη γενοκτονία "

    Tuesday, September 30, 2014

    ΕΔΑΔ: Καλεί την Τουρκία να αποζημιώσει την Κύπρο

    Τη μη συμμόρφωση της Τουρκίας στις αποφάσεις του ΕΔΑΔ για καταβολή αποζημιώσεων στις προσφυγές για θέματα περιουσιών και αγνοουμένων της Κύπρου, γνωστές ως υποθέσεις Βαρνάβα και Ξενίδη-Αρέστη, επισημαίνει σε ψήφισμα της η Επιτροπή Υπουργών του Συμβουλίου της Ευρώπης που πραγματοποιήθηκε μεταξύ 23 και 25 Σεπτεμβρίου.
    Το ψήφισμα, αποδοκιμάζει έντονα το γεγονός ότι μέχρι σήμερα, οι τουρκικές αρχές δεν έχουν συμμορφωθεί με την υποχρέωσή τους να καταβάλουν τα ποσά όπως έχουν αποφασιστεί από το Δικαστήριο.
    Σύμφωνα με το ψηφισμά η μη καταβολή αποζημιώσεων από την Τουρκία συνιστά παραβίαση των διεθνών υποχρεώσεων που ανέλαβε η Τουρκία για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
    Name
    Α.Δημητριάδης: Σημαντικό το ψήφισμα - Tι πρέπει να πράξει η Κυβέρνηση
    Σε δηλώσεις του στο Sigmalive o δικηγόρος, Αχιλλέας Δημητριάδης, ανέφερε ότι το ενδιάμεσο ψήφισμα τόσο για τις υποθέσεις για περιουσίες όσο και για τις υποθέσεις των αγνοουμένων είναι πολύ σημαντικό διότι, όπως είπε,  αποτελεί επιπρόσθετη και αυξανόμενη πίεση προς την Τουρκία για συμμόρφωση της με τις αποφάσεις του ΕΔΑΔ.
    «Πιστεύω πως με αυτό το ψήφισμα θα πρέπει  τόσο η Κυβέρνηση όσο και οι ευρωβουλευτές μας στις Βρυξέλλες να θέσουν επιτακτικά το θέμα του ψηφίσματος αυτού σε σχέση με την ενταξιακή πορείας της Τουρκίας στην Ευρώπη.
    Συγκεκριμένα, πρόσθεσε, δεν θα πρέπει το κεφάλαιο για ανθρώπινα δικαιώματα να ανοίξει εάν η Τουρκία δεν πληρώσει τα 50εκ. και επιπλέον τους τόκους, που οφείλει στους ελληνοκύπριους προσφεύγοντες.
    Υπενθυμίζεται ότι ο κ. Δημητριάδης, πρίν απο τη σύνοδο της Επιτροπής Υπουργών, απέστειλε δύο επιστολές στα μέλη της Επιτροπής Υπουργών με τις οποίες τονίζε τις υποχρεώσεις της Τουρκίας να καταβάλει εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημιώσεις σύμφωνα με τις υποχρεώσεις της απέναντι στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων Μάλιστα εισηγείτο όπως ληφθεί απόφαση κατά του ανοίγματος του κεφαλαίου 23 των ενταξιακών διαπραγματεύσεων της Τουρκίας.
    Πηγή: sigmalive.com
    read more "ΕΔΑΔ: Καλεί την Τουρκία να αποζημιώσει την Κύπρο"

    Friday, September 26, 2014

    Η Ανθρωπότητα δεν πεθαίνει


    Η Ανθρωπότητα δεν πεθαίνει
    Ν. Λυγερός

    Η Ανθρωπότητα δεν πεθαίνει
    γιατί οι Δίκαιοι δεν ξεχνούν
    ότι η βαρβαρότητα
    παραμένει ο εχθρός
    που πρέπει ν’ αντιμετωπίσουν
    για να μην καταφέρουν
    οι κοινωνίες της λήθης
    να διαπράξουν εγκλήματα
    που δεν διαγράφονται
    ούτε παραγράφονται
    διότι ο Χρόνος
    δεν τα συγχωρεί
    αν λοιπόν κι εσύ
    το αντιληφθείς
    θα συμβάλεις
    στον διαχρονικό αγώνα
    που επιτρέπει
    την εξέλιξη
    της μνήμης.

    read more "Η Ανθρωπότητα δεν πεθαίνει "

    Το πανέμορφο μνημείο


    Το πανέμορφο μνημείο
    Ν. Λυγερός

    Το πανέμορφο μνημείο
    όταν το βλέπεις από πάνω
    θα ανακαλύψεις το σταυρό
    όταν το βλέπεις από πλάγια
    θα αποκαλυφθεί το καράβι
    και αν το δεις από κοντά
    θα συνειδητοποιήσεις
    ότι το μάρμαρο έγινε μνήμη
    για να σηκώσει
    τον πόνο του λαού
    που άντεξε τα πάντα
    για ν' αποδείξει
    ότι η Ανθρωπότητα
    δεν πεθαίνει εύκολα
    ακόμα κι αν οι κοινωνίες
    της αδιαφορίας
    και της λήθης
    παλεύουν με βαρβαρότητα
    εναντίον της.

    read more "Το πανέμορφο μνημείο "

    Ένας Αρμένης μας αναγνώρισε


    Ένας Αρμένης μας αναγνώρισε
    Ν. Λυγερός

    Ένας Αρμένης μας αναγνώρισε
    γιατί δεν στάθηκε
    στη δική του γενοκτονία
    και με γενναιοδωρία
    μίλησε για την δική μας
    διότι λειτούργησε
    όχι πια ως θύμα
    αλλά ως δίκαιος
    για τους άλλους
    που δεν ξέχασε
    ότι τα άλλα θύματα
    έχουν νόημα
    για όλους
    αφού ανήκουν
    στην Ανθρωπότητα
    και δεν περιμένουν
    από την κοινωνία
    να αναγνωρίσει
    το έγκλημα.


    read more "Ένας Αρμένης μας αναγνώρισε "

    Οι Δίκαιοι του Ποντιακού Ελληνισμού


    Οι Δίκαιοι του Ποντιακού Ελληνισμού
    Ν. Λυγερός

    Χαίρομαι πάρα πολύ που αρχίσαμε με Αρμένη. Θα έπρεπε να ήταν το πρέπον για όλες αυτές τις εκδηλώσεις. Όχι μόνο επειδή είμαστε μαζί εδώ και εκατοντάδες χρόνια αλλά επειδή δείχνουν το παράδειγμα. Το είπες πολύ σωστά, για πολλά χρόνια δεν είχατε πατρίδα, αλλά να ξέρεις ότι αυτό βοήθησε. Γιατί βάλατε τον πήχυ της αξίας σε ανθρώπινο επίπεδο πολύ πιο ψηλά και άλλοι λαοί που είχαν πατρίδα ή που βρήκαν πατρίδα σταμάτησαν τον αγώνα, γιατί νόμιζαν ότι είχαν βρει μια λύση. Άρα νομίζω ότι πρέπει να καταλάβετε όλοι σας ότι το να μας κάνει την τιμή να αρχίσει εδώ όλο αυτόν τον λόγο για την γενοκτονία των Ποντίων, το να έρθει κάποιος ο οποίος είναι Αρμένης, θέλει να πει ότι μας αναγνωρίζει. Θέλει να πει ότι δεν στέκεται μόνο και μόνο στη δική του γενοκτονία και θέλει να πει ότι, όταν έχουμε τρεις γενοκτονημένους λαούς, όπως είναι ο Αρμενικός, ο Ελληνικός και ο Ασσυριακός, αυτό που έχει σημασία είναι να θυμηθούμε ότι είναι ο ίδιος θύτης. Ο ίδιος θύτης είναι πάντοτε η Τουρκία. Οθωμανική αυτοκρατορία, νεότουρκοι και τελικά Μουσταφά Κεμάλ πάντοτε είχαν αυτόν τον στόχο να εξοντώσουν αυτούς τους λαούς, επειδή αυτοί οι λαοί αντιπροσωπεύουν έναν πολιτισμό. Πρέπει να καταλάβετε ότι αν οι δικοί μας έγιναν θύματα της γενοκτονίας, είναι επειδή ήταν άξιοι. Επειδή είχαν ανεβάσει τον πήχυ τον πολιτιστικό, όπου βρίσκονταν, και γι’ αυτόν τον λόγο έγιναν στόχοι. Αν δεν είχαν παράγει κανέναν έργο ποτέ, δεν θα είχε γίνει γενοκτονία εναντίον τους. Τώρα θέλω να επισημάνω κάτι που με άγγιξε ιδιαίτερα, ελπίζω να το δεις και πιο μετά, είδα το μνημείο της γενοκτονίας εδώ στην πόλη σας. Είναι πραγματικά πανέμορφο, γιατί είναι πάντοτε δύσκολο να κάνεις ένα μνημείο γενοκτονίας. Υπάρχουν πολλά υπονοούμενα. Άμα το δείτε από πάνω μοιάζει με σταυρό. Άμα το δείτε από πλάγια μοιάζει με καράβι, άμα το δείτε από κοντά, θα δείτε ότι το μάρμαρο έγινε μνήμη. Και αυτό το κάνατε εσείς. Έχει μεγάλη σημασία λοιπόν όταν βλέπω ένα τέτοιο έργο - το έπλασε ο Νίκος, βέβαια ξέρω ότι η Ζαΐρα, και όλο το επιτελείο το ποντιακό, έβαλε το χεράκι της. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι τώρα αυτό θα μείνει. Και αυτό που βλέπουμε είναι ότι θα αποτελέσει παράδειγμα. Αυτό που μπορώ να σας υποσχεθώ, είναι να το κάνω όσο πιο πολύ γνωστό παντού. Γιατί όταν είσαι ικανός σε μια πόλη να φτιάξεις ένα τέτοιο μνημείο για την γενοκτονία, θέλει να πει ότι υπάρχουν αξίες που δεν έχουν χαθεί. Γιατί συνεχώς μας λένε ότι ο Ελληνισμός έχει χαθεί και δεν έχει πια αξίες. Συνήθως αυτοί που το λένε είναι αυτοί που ζουν στην καθημερινότητα και στην κοινωνία και δεν κοιτάζουν το διαχρονικό στοιχείο. Τώρα θα ήθελα να επικεντρωθώ σε ένα σημείο, το οποίο δεν το αναλύουμε πολύ συχνά και νομίζω ότι μπορεί να βοηθήσει. Είναι αυτή η λέξη. Αυτή η λέξη γενοκτονία πολλοί από εσάς νομίζουν ότι είναι ελληνική. Δεν είναι ελληνική είναι ένα μείγμα από μία λατινική ρίζα και μια ελληνική ρίζα. Απλώς όταν το μεταφράζουμε εμείς στα ελληνικά νομίζουμε ότι είναι ελληνική. Η γενοκτονία, για να καταλάβετε πόσο σημαντική είναι αυτή η λέξη - και νομίζω ότι μετά από αυτήν την ομιλία θα χρησιμοποιείται περισσότερο αυτό το λεξιλόγιο - δεν υπήρχε πριν την επινοήσει ο Raphael Lemkin. Πολλοί από εμάς τώρα θεωρούν ότι είναι ένας μεγάλος αγώνας να αναγνωρίσουμε τις γενοκτονίες μας και ξεχνούν ότι πριν δεν ξέραμε καν να πούμε τη λέξη. Δεν είχαμε λέξη. Τώρα έχουμε λέξη. Αυτή η λέξη όμως νομίζουμε ότι απλώς είναι μία ετικέτα και θέλουμε να πούμε - το βλέπω και τώρα με τα παιδιά που είναι στο βάθος: Τραντέλλληνες, που έχουν την λέξη γενοκτονία - δεν ξέρω αν συνειδητοποιούν πόσο μεγάλη σημασία έχει. Και εξηγώ. Πολλοί από εμάς λοιπόν προσπαθούν να καταλάβουν ότι αυτό που μας συνέβη, είναι αυτό που περιγράφεται από την λέξη γενοκτονία. Είναι λάθος. Είναι ακριβώς το αντίθετο. Στην πραγματικότητα, όταν ο Lemkin σκέφτηκε για πρώτη φορά την λέξη γενοκτονία, έπρεπε να δώσει παραδείγματα στους άλλους που δεν καταλάβαιναν τι ήταν. Και ποια παραδείγματα έδωσε; Τους Έλληνες και τους Αρμένιους. Είναι λανθασμένη αυτή η προσέγγιση του τύπου 'θέλω να μοιάζω με έναν ορισμό', ενώ άμα κοιτάξετε τα χειρόγραφα του Lemkin, τα οποία είναι προσβάσιμα στη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου, θα δείτε ότι είναι γραμμένο, ότι επέλεξε τη λέξη γενοκτονία, για να χαρακτηρίσει γεγονότα, όπως αυτά που συνέβησαν στους Έλληνες και στους Αρμένιους. Δηλαδή στην πραγματικότητα πρέπει να καταλάβετε το εξής: ότι κάθε φορά που λέμε την λέξη γενοκτονία, σε παγκόσμιο επίπεδο, στην πραγματικότητα αναγνωρίζουμε τα γεγονότα που έγιναν εναντίον των Αρμενίων και των Ελλήνων. Αυτό άμα το βάλετε ανάποδα, θα καταλάβετε ότι οποιοσδήποτε ομιλητής χρησιμοποιεί την λέξη γενοκτονία, στην πραγματικότητα συμβάλλει στον αγώνα. Θέλω να σας δώσω ένα παράδειγμα: όταν η Τουρκία απαγορεύει την χρήση της λέξης Πομάκου πρέπει να λέμε Πομάκος όσο πιο συχνά γίνεται. Όταν η Τουρκία απαγορεύει τον Μικρό Πρίγκιπα, γιατί υπάρχει αναφορά στον Κεμάλ, πρέπει να διαβάζουμε τον Μικρό Πρίγκιπα. Όταν η Τουρκία απαγορεύει τον πίνακα της Ελευθερίας που οδηγεί τον λαό -τον πίνακα του Delacroix - πρέπει να βλέπουμε αυτόν τον πίνακα. Αυτά που απαγορεύει η βαρβαρότητα είναι τα στίγματα του πολιτισμού. Εδώ λοιπόν, και το είπες πολύ σωστά, δεν υπήρχε ούτε καν η αναφορά στη λέξη γενοκτονία των Αρμενίων και είναι λογικό, γιατί η ίδια η λέξη στην πραγματικότητα είναι αυτοαναφορική και την αποφεύγουν. Ακούμε τώρα και από τον φίλο μου, που παρουσιάζει, να προσέχουμε τις λέξεις. Είναι πάντοτε η ίδια λέξη: γενοκτονία, γενοκτονία, γενοκτονία, γενοκτονημένοι, γενοκτονήθηκαν και γενοκτόνοι. Όλα τα άλλα δεν έχουν καμία νομική ισχύ και αυτό, άμα το συνειδητοποιήσουμε και καταλάβουμε όντως ότι το ιστορικό πλαίσιο της επινόησης της λέξης προέρχεται από εμάς, είναι σαν να έχουμε αυτούς τους λαούς τους Έλληνες, τους Αρμένιους και τους Ασσύριους που επέτρεψαν στην Ανθρωπότητα να εκφραστεί. Να εκφραστεί πώς; Ξέρετε μιλάμε για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Όμως πόσοι από εμάς μιλάνε για τα Δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Πάντοτε τα διαβάζουμε ανάποδα. Τώρα πολλοί από εμάς ξέρουν τι είναι τα εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας. Αλλά δεν ξέρουν ποια είναι τα δικαιώματα. Ενώ η χρήση της λέξης γενοκτονία για την καταδίκη ενός βάρβαρου, είναι όντως ένα δικαίωμα. Και αυτό που είναι επίσης ένα δικαίωμα, είναι η απαγόρευση της βαρβαρότητας. Δεν μπορούμε να επιτρέπουμε άλλο να μας βρίζουν, να λένε ότι δεν υπάρχουμε, ότι δεν είχαμε θύματα, ότι δεν έγινε ποτέ η γενοκτονία και απλώς εμείς να λέμε ‘είναι θέμα ελεύθερης έκφρασης’. Δεν είναι ελεύθερη έκφραση, είναι έκφραση βαρβαρότητας, η οποία δεν αποδέχεται τη διαφορά. Δεν αποδέχεται τη συμβολή αυτών των λαών στην Ανθρωπότητα και θεωρεί ότι, αν υπάρχει ειρήνη σε έναν χώρο, υπάρχει ειρήνη παντού. Θεωρεί ότι άμα είσαι περήφανος ότι ανήκεις σε έναν λαό, έχεις δικαίωμα να εξοντώσεις όλους τους άλλους. Δεν είναι έτσι. Δεν είμαστε λαοί που γενοκτόνησαν άλλους λαούς. Είμαστε λαοί που αποτελούμε δώρα για την Ανθρωπότητα. Όταν πηγαίνετε στον Πόντο, όταν πηγαίνετε στην Αρμενία, όταν πηγαίνετε στο Αρτσάχ, αυτό που βλέπετε είναι στίγματα πολιτισμού. Και ακόμα κι αν υπάρχουν καταστροφές, ακόμα κι αν είναι κατεχόμενα, πρέπει να καταλάβουμε ότι τα στίγματα της Ανθρωπότητας υπάρχουν ήδη. Άρα εμείς όντως, το είπες ξεκάθαρα, δεν είμαστε μόνο οι επόμενοι είμαστε η συνέχεια αυτής της μνήμης. Και κάθε φορά που τον χρόνο λέμε ότι δεν ξεχάσαμε, για να το κάνουμε αυτό, πρέπει να μην το ξεχάσουμε κάθε μέρα. Στην πραγματικότητα είμαστε το αποτέλεσμα της μη αποτελεσματικής στρατηγικής της Τουρκίας. Κανονικά εμείς όλοι εδώ θα έπρεπε να ήμασταν νεκροί. Θα έπρεπε να μην υπάρχουμε. Άρα, κάθε φορά που ακούω ότι, η Τουρκία έχει αποτελεσματική στρατηγική, είστε η απόδειξη ότι είναι λάθος. Δεν τα κατάφεραν. Και δεν πρόκειται να τα καταφέρουν, γιατί αυτό που ξεχνάν κάθε φορά οι βάρβαροι, είναι ότι το φως νικάει το σκοτάδι. Όσο καιρό κι αν πάρει το θέμα της αναγνώρισης, το θέμα των αποζημιώσεων, το θέμα της αποκατάστασης, γενικότερα της διαδικασίας διόρθωσης, είμαστε με το δίκιο μας, είναι θέμα δικαιοσύνης και είμαστε απλώς, όχι οι επόμενοι αλλά οι συνεχιστές του ίδιου αγώνα. Αν οι δικοί μας πρόγονοι γενοκτονήθηκαν, είναι επειδή μας άφησαν κάτι. Αυτό που άφησαν δεν το άφησαν μόνο για το λαό μας. Δεν το άφησαν μόνο για το λαό σου. Το άφησαν για όλους τους λαούς. Είμαστε λοιπόν ένα παράδειγμα στην πραγματικότητα προς μίμηση. Αν ξέρατε πόσοι λαοί θα ήθελαν να έχουν την ιστορία μας, ακόμα κι αν είχαν γενοκτονημένους... Εμείς έχουμε αυτήν την ιστορία, έχουμε αυτά τα θύματα, όμως είμαστε στο πλαίσιο της δικαιοσύνης. Δεν καταπατούμε. Δεν θέλουμε να επεκταθούμε. Διεκδικούμε τα δικαιώματα που υπάρχουν. Στην πραγματικότητα διεκδικούμε τα δικαιώματα της Ανθρωπότητας. Δεν έχει καμία κοινωνία δικαίωμα να εγκληματίσει κατά της Ανθρωπότητας, να δολοφονήσει τους νεκρούς, να γενοκτονήσει τους λαούς. Το παράδειγμα των Ελλήνων και των Αρμενίων δεν είναι τοπικό, δεν είναι τοπικιστικό, είναι παραδειγματικό. Δηλαδή όλοι οι λαοί που προσπαθούν να αναγνωρίσουν τις γενοκτονίες που έχουν υποστεί, χρησιμοποιούν την ίδια πάντα λέξη, την γενοκτονία. Χρησιμοποιούν την λέξη, που επινοήθηκε από τα δικά μας βάσανα, από τα δικά μας γεγονότα, γιατί ο Κεμαλισμός προσπάθησε να μας αφανίσει. Προσπάθησε και δεν τα κατάφερε. Και τώρα για όσους νομίζουν ότι δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε, να μην ξεχνάτε ποτέ ότι ο Ελληνισμός είναι αυτός που είναι ικανός να βάλει παρένθεση σε τετρακόσια χρόνια κατοχής. Είναι ικανός να ξεπεράσει αυτή τη βαρβαρότητα και να είναι ακόμα εδώ για να προσφέρει. Είναι ικανός να σηκώσει τη μνήμη του μέλλοντος, για να δείξει και σε άλλους λαούς ότι αυτός που προσφέρει στην Ανθρωπότητα, ανήκει ήδη στο μέλλον. Αυτοί που προσπαθούν να σκοτώσουν το μέλλον, να σκοτώσουν τους ανθρώπους - που θα έπρεπε να υπάρχουν τώρα και να είναι μαζί μας - ανήκουν στο παρελθόν και προσπαθούν με το παρόν να βάλουν ένα στίγμα. Δεν πρόκειται να αφήσουν κανένα στίγμα, γιατί δεν έχουν θεμέλια. Τα θεμέλια της Ανθρωπότητας βασίζονται σε ανθρώπους που προσφέρουν. Ο Ποντιακός Ελληνισμός, ο Αρμενισμός είναι στίγματα προσφοράς. Δεν πρέπει να νιώθετε λυπημένοι. Δεν πρέπει να νιώθετε ότι τα πράγματα δεν μπορούν να αλλάξουν. Αντιθέτως. Το γεγονός ότι είστε εδώ αποδεικνύει ότι αυτοί που θέλησαν να τα αλλάξουν ριζικά και να μας εξοντώσουν, δεν τα κατάφεραν και ούτε πρόκειται να τα καταφέρουν. Γιατί τώρα σιγά-σιγά ακόμα και τα θύματα, ακόμα και οι επιζώντες μαθαίνουν στρατηγική, μαθαίνουν πώς να αντισταθούν, μαθαίνουν πώς να διεκδικήσουν και να είναι εδώ ως προστασία, ως ασπίδα. Εσείς που είστε οι επιζώντες, που είστε οι απόγονοι των προγόνων μας είστε οι ασπίδες της Ανθρωπότητας, είστε οι Δίκαιοι της Ανθρωπότητας, που προσέχουν τους άλλους, γιατί έχουν ξεπεράσει ακόμα και μια γενοκτονία. Είναι σπάνιοι οι λαοί που μπορούν να πουν ότι ξεπέρασαν έναν γενοκτόνο και είναι ακόμα εδώ μετά τον θάνατό του. Άρα επειδή αρχίσατε όλοι σας με το 'Χριστός Ανέστη', θα ήθελα απλώς να τελειώσω με το 'Αληθώς Ανέστη'. Ευχαριστώ πολύ.




    The Just of Pontiac Hellenism
    N. Lygeros
    Translated by Viky Baklessi and Evi Charitidou

    I am very glad that we begun with an Armenian. It should be the right thing to do in all similar events. Not only because we have been together for hundreds of years but because they serve as an example. You said it correctly that for many years you had no country, but you should know that it is exactly this that helped you. Because you have set the gauge of value at a human level much higher and other peoples who had a homeland or who found a homeland stopped struggling, because they thought that they had found a solution. Therefore, all of you should understand that we are honoured to begin this speech on the genocide of the Pontiacs with him here; to begin with someone who is Armenian. This means that he recognizes us. This means that he doesn’t stand only for his genocide, and this means that, when we have three peoples genocided, as the Armenian, the Hellenic and the Assyrian have been, what matters is to remember that the perpetrator is the same. The same perpetrator is always Turkey. The Ottoman Empire, the Young-turks and finally Mustafa Kemal had always had the same goal to exterminate these nations, because these nations represent a culture. You must understand that our own were victims of the genocide because they were worthy. Because they had raised the cultural gauge, no matter where they were, and this is the reason why they became a target. If they had never created a work, genocide against them would have never been committed. Now, I want to point out something that touched me particularly - I hope you also see it later - I saw the monument of the genocide here in your town. It is really beautiful, because it is always difficult to make a monument for genocide. There are many insinuations. If you see it from above it seems like a cross. If you see if from an angle it looks like a ship, if you see it from up close, you will see that the marble became memory. And you did this. Therefore, it is very important when I see such a work -Nikos created it, of course I know that Zaira, and the whole Pontiac leading group, gave a hand. What matters is that this will stay. And what we see is that this will serve as an example. What I can promise you is that I will make it known everywhere. Because when you are capable to make such a monument for genocide in a town, it means that there are still values that have not been lost. Because we are constantly told that Hellenism has perished and it has no longer values. Usually those who say this are those who live in daily routine and in society and they don’t see the diachronic element. Now, I would like to focus on a point that we very often do not analyze and I think I can help. It is this word. This word: genocide, many of you think that is a Greek one. It is not Greek; it is a mixture of a Latin root and a Greek one. Simply when we translate it in Greek we think it is Greek. Genocide - in order for you to understand how important this word is, and I think that after this speech you will be using this vocabulary more – had not existed before Raphael Lemkin invented it. Many of us now consider that it is a great struggle to have our genocides recognized and they forget that earlier we did not even know how to say the word. We had no word. Now we have the word. This word, though, wesimply think that it is a label only and what we want to say is that – I see it now with the young ones in the background: Greatgreeks (Trantellenes), that we have the word genocide – I don’t know if they conceive the importance of it. And I explain. Many of us try to understand that what happened to us is what is described by the word genocide. It is wrong. It is exactly the opposite. In reality, when Lemkin thought for the first time the word genocide, he had to give examples to others who did not understand what it was. And which examples did he give? The Greeks and the Armenians. The approach of “I want to look like a definition” is incorrect. Whereas, if you see the manuscripts of Lemkin, which are accessible at the library of Congress, you will see that it is written, that he chose the word genocide, to characterize the facts, as those that happened to the Greeks and the Armenians. Namely, in reality you have to understand this: that every time we say the word genocide, at an international level, in reality we recognize the facts that occurred to the Armenians and the Greeks. If you reverse this, you will understand that any speaker who uses the word genocide, in reality participates in the struggle. I want to give you an example: when Turkey forbids the use of the word Pomakos, we must say Pomakos as often as possible. When Turkey forbids ‘The Little Prince’ because there is a reference to Kemal, we have to read The Little Prince’. When Turkey forbids the painting of Liberty leading the people -Delacroix’s painting- we have to see this painting. What barbarity forbids are marks of culture. Therefore, here, and you said it very correctly, there was no reference to the word genocide of the Armenians and it is reasonable, because the word in reality is self-referring and they avoid it. We hear now from my friend, who is hosting, to watch the words. It is always the same word: genocide, genocide, genocide, genocided, were genocided, and genociders. All the rest have no legal validity and this, if we realize it and indeed understand that the historical frame of the invention of the word comes from us, it is as if we have these nations, the Greeks, the Armenians and the Assyrians allow Humanity to express itself. To express itself how? You know we talk about human rights. But how many of us speak of the Rights of Humanity? We always read it in the opposite. Now many of us know what the crimes of Humanity are. But they don’t know what its rights are. While the use of the word genocide, for the conviction of a barbarian, is a right indeed. And this is a right as well, the prohibition of barbarity. We can no longer allow to curse on us, to say that we don’t exist, that we did not have victims, that genocide never happened and we simply to say “it is a matter of freedom of expression”. It is not free expression, it is an expression of barbarity, which does not accept the difference. It does not accept the contribution of these peoples to Humanity and considers that, if there is peace in an area, there is peace everywhere. It considers that if you are proud of belonging to a people, you have the right to exterminate all the others. It is not like that. We are not peoples that genocided other ones. We are peoples that constitute gifts to the Humanity. When you go to Pontus, when you go to Armenia, when you go to Artsakh what you see are marks of culture. And even if there are ruins, even if there are occupied areas, we must understand that the marks of Humanity already exist. Therefore we indeed, you said it clearly, we are not only the next ones but we are the ones continuing this memory. And every time we say in a year that we did not forget,
    in order to do this, it is every day that we must not forget it. In reality we are the results of the non effective strategy of Turkey. Normally, we all should have been dead. We should not have existed. Therefore, every time I hear that, Turkey has an effective strategy, you are the proof that this is wrong. They did not succeed. And they will not succeed, because what the barbarians forget every time is that light defeats darkness. No matter how long the issue of the recognition takes, the issue of compensations, the issue of restoration, generally the correction process, we stand up for our right; it is a matter of justice and we simply are, not only the next ones but the ones continuing the same struggle. If our ancestors were genocided, it is because they left us something. What they left behind, they did not leave it for our people only. They did not leave it for your people only. They left it for all the peoples. In reality we are an example to imitate. Only if you knew how many peoples would like to have our history, even if they had their people genocided.... We have this history, we have these victims, yet we are within the frame of justice. We do not transgress. We do not want to expand. We claim for the existing rights. In reality, we claim for the rights of Humanity. No society has the right to conduct a crime against Humanity, to assassinate the dead, to commit genocide against the peoples. The example of Greeks and Armenians is not local, it is not an issue of localism; it is a paradigm. In other words, all peoples trying to recognize the genocides, which they have suffered from, always use the same word; genocide. They use the word that was invented from our sufferings, from our facts, because Kemalism attempted to exterminate us. It attempted but it did not succeed in it. And now for those that think that we cannot overcome it, never forget that Hellenism is capable of placing four hundred years of occupation in a parenthesis. It is able to overcome this barbarity and still be here to offer. It is capable of lifting the future’s memory, in order to show to other peoples also that whoever offers to Humanity already belongs to the future. Those who try to terminate the future, to terminate humans - that should have existed now and to be with us now- belong to the past and try with the present to place a mark. They will not leave any mark, because they have no foundations. The foundations of Humanity are based on humans who offer. The Pontiac Hellenism, Armenism are marks of offering. You should not feel sorrowful. You should not feel that things cannot change. On the contrary. The fact that you are here proves that those who wanted to change things radically and to exterminate us, they did not succeed and they will not succeed. Because now step-by-step even the victims, even the survivors are learning strategy, they are learning how to resist, they are learning how to claim and to be here as protection, as a shield. You who are the survivors, who are the descendants of our ancestors you are the shields of Humanity, you are the Just of Humanity, who watch over the others, because they have overcome even a genocide. There are rare peoples who can say that they have overcome a genocider and are still here after his death. Therefore, since you all began with the “Christ is Risen”, I would like to simply end with “Truly, He is Risen”. Thank you very much.









    I Giusti dell'Ellenismo del Ponto
    N. Lygeros
    Traduzione: Lucia Santini

    Sono molto contento che abbiamo iniziato con un Armene. Questa è la cosa giusta che si dovrebbe fare in tutte le manifestazioni simile a questa. Non solo perché siamo insieme da centinaia d’anni a questa parte ma perché ci danno l’esempio. Giustamente hai detto che per molti anni non avevate una patria, ma devi sapere che questo vi ha aiutato. Perché avete posto la grandezza dei valori a livello umano molto in alto mentre altri popoli che avevano una patria o che hanno trovato una patria hanno interrotto la battaglia, perché credevano di aver trovato una soluzione. Quindi credo che dobbiate capire tutti voi che se a farci onore dando inizio a tutto questo discorso sul genocidio dei Ponti, sia venuto un Armene, vuol dire che ci riconosce. Vuol dire che non si sofferma solo sul suo genocidio e vuol dirci che, quando abbiamo tre popoli che hanno subito il genocidio, come il popolo Armene, Greco e Assirio, quello che ha importanza è ricordare che si tratta dello stesso carnefice. Lo stesso carnefice è sempre la Turchia. L’impero ottomano, i neoturchi ed infine Mustafà Kemal sempre avevano lo stesso bersaglio sterminare questi popoli, perché questi popoli rappresentano una civiltà. Dovete capire che quando le nostre genti sono diventate vittime del genocidio, è perché erano persone dignitose. Perché avevano posto in alto il livello di civiltà, ovunque si fossero trovate, e per questo motivo divennero bersagli. Se non avessero tramandato opera alcuna, non si sarebbe consumato il genocidio contro di loro. Adesso voglio porre in evidenza una cosa che mi ha toccato particolarmente, spero che tu lo veda dopo, ho visto il monumento del genocidio qui nella vostra città. È veramente bellissimo, perché è sempre difficile fare un monumento dedicato al genocidio. Rivela molti sottointesi. Se lo guardate dall’alto assomiglia ad una croce. Se lo vedete di lato assomiglia ad una nave, se lo guardate da vicino, vedrete che il marmo è diventato memoria. E questo l’avete fatto voi. Ha quindi grande importanza quando vedo un’opera simile – l’ha creata Nikos, certo so che Zaira, e tutti i Greci del Ponto, hanno contribuito. Quello che ha importanza è che ora questo rimarrà. E ciò che vediamo è che costituirà un esempio. Quello che posso promettervi, è che lo renderò noto, quanto più non posso, ovunque. Perché quando sei capace di creare in una città un simile monumento dedicato al genocidio, vuol dire che ci sono valori che non si sono persi. Perché continuamente ci dicono che l’Ellenismo si è annientato e che non ci sono più valori. Generalmente coloro che dicono ciò sono coloro che vivono la quotidianità all’interno della società e non guardano l’elemento diacronico. Adesso vorrei mettere a fuoco un punto, che non lo analizziamo di frequente e credo che può aiutare. Questa è la parola. Questa parola genocidio molti di voi credono che sia greca. Non è greca è una parola composta da una radice latina ed una greca. Semplicemente quando la traduciamo in greco crediamo che sia greca. Il genocidio, per capire quanto sia importante questa parola – e credo che dopo di questa omelia adopererete più spesso questo vocabolo – non esisteva prima che la escogitasse Raphael Lemkin. Molti di noi ora considerano che sia una grande battaglia riconoscere i nostri genocidi ma dimenticano che prima non sapevamo neppure pronunciare tale parola. Non avevamo la parola. Ora abbiamo la parola. Però crediamo che questa parola sia semplicemente un’etichetta e che vogliamo dire – lo vedo anche adesso con i ragazzi che sono in fondo: Trantelleni, che hanno la parola genocidio – non so se si rendono conto di quanta enorme importanza abbia. Lo spiego. Molti di noi cercano di capire che ciò che ci accadde, è ciò che viene descritto con la parola genocidio. È errato. È l’esatto contrario. In realtà, quando Lemkin pensò per la prima volta alla parola genocidio, doveva dare un esempio agli altri che non capivano di cosa si trattasse. E quali esempi citò? Dei Greci e degli Armeni. È sbagliato l’approccio di tipo “ voglio assomigliare ad una definizione”, mentre se guardate i manoscritti di Lemkin, che sono consultabili nella biblioteca del Congresso, vedrete che c’è scritto, che ha scelto la parola genocidio, per caratterizzare eventi, come quelli che si sono svolti contro i Greci e gli Armeni. Cioè in realtà dovete comprendere la cosa seguente: ogni volta che diciamo la parola genocidio, a livello mondiale, in realtà riconosciamo i fatti che sono avvenuti contro gli Armeni e i Greci. Questo se lo mettete al contrario, capirete che ogni oratore che adopera la parola genocidio, in realtà da un contributo alla battaglia. Voglio darvi un esempio: quando la Turchia vieta l’uso della parola Pomaco dobbiamo pronunciare la parola Pomaco il più spesso possibile. Quando la Turchia vieta il Piccolo Principe, perché c’è un riferimento a Kemal, dobbiamo leggere il Piccolo Principe. Quando la Turchia vieta il quadro della Libertà che guida il popolo – il dipinto di Delacroix- dobbiamo vedere questo dipinto. Tutto ciò che vieta la barbarie sono le stigmate della civiltà. Qui dunque e l’hai detto giustamente, non ci fu nemmeno il riferimento alla parola genocidio degli Armeni ed è logico, perché la stessa parola in realtà è auto-riferenziale e la eludono. Sentiamo adesso ed anche dal mio amico, che presenta,di fare attenzione alle parole. Si tratta sempre della stessa parola: genocidio, genocidio, genocidio, vittime del genocidio”genocidiati”,sono stati uccisi dal genocidio “sono stati genocidiati” e carnefici del genocidio “genocida”. Tutto il resto non ha alcun valore legislativo per questo, se ce ne rendiamo conto e comprendiamo realmente che il quadro storico dell’invenzione della parola deriva da noi stessi, è come avere questi popoli Greci, Armeni e Assiri che hanno permesso all’Umanità di esprimersi. Esprimersi come? Sapete parliamo per i diritti umani. Ma quanti fra noi parlano per i Diritti dell’Umanità. Sempre li leggiamo al contrario. Adesso molti fra noi sanno quali sono i crimini contro l’Umanità. Ma non sanno quali sono i diritti. Mentre l’uso della parola genocidio per la condanna di un barbaro, è di fatto un diritto. E ciò che è ugualmente un diritto, è il divieto della barbarie. Non possiamo permettere più che ci insultino, che dicano che non esistiamo, che non avevamo vittime, che non si è mai consumato un genocidio e noi semplicemente dire “ è questione di libera espressione”. Non è espressione libera, è espressione barbarica, la quale non accetta la diversità. Non accetta il contributo di questi popoli verso l’Umanità e suppone che se esiste la pace in uno spazio, esiste la pace ovunque. Crede che se sei orgoglioso di appartenere ad un popolo, hai il diritto di annientere tutti gli altri. Non è così. Non siamo popoli che hanno compiuto genocidio contro altri popoli. Noi siamo popoli che costituiamo i regali per l’Umanità. Quando andate nel Ponto, quando andate in Armenia, quando andate nell’ Artsakh, quello che vedete sono segni di civiltà. Ed anche se ci sono rovine, anche se sono zone occupate, dobbiamo capire che i segni dell’Umanità di già ci sono. Quindi noi di fatto, l’hai detto chiaramente, non siamo solo i posteri siamo la continuità di queta memoria. E quando ogni anno diciamo che non abbiamo dimenticato, per far questo dobbiamo non dimenticarlo ogni giorno. In realtà siamo il risultato della strategia non risolutiva della Turchia. Di norma tutti noi qui avremmo dovuto essere morti. Avremmo dovuto essere inesistenti. Quindi, ogni volta che sento dire che, la Turchia ha una strategia risolutiva, siete la dimostrazione che è sbagliato. Non ci sono riusciti. E non ci rusciranno, perché quello che dimenticano ogni volta i barbari, è che la luce sempre vince il buio. Qualunque sia il tempo necessario per il tema del riconoscimento, per il tema dei risarcimenti, per il tema del recupero, in generale per la procedura della correzione, siamo dalla parte del giusto, è una questione di giustizia e siamo semplicemente, non i posteri ma i continuatori della stessa battaglia. Se i nostri antenati sono stati vittime del genocidio, è perché hanno lasciato qualcosa. Ciò che hanno lasciato non lo hanno lasciato solo per il nostro popolo. Non lo hanno lasciato solo per il tuo popolo. Lo hanno lasciato per tutti i popoli. Siamo dunque in realtà un esempio da imitare. Se sapeste quanti popoli vorrebbero avere la nostra storia, a costo di avere anche vittime del genocidio…Noi abbiamo questa storia, abbiamo queste vittime, però siamo nel contesto della giustiza. Non sottomettiamo. Non vogliamo espanderci. Rivendichiamo i diritti esistenti. In realtà rivendichiamo i diritti dell’Umanità. Nessuna società ha il diritto di compiere crimini contro l’Umanità, uccidere i morti, e “genocidiare” i popoli. L’esempio dei greci e degli armeni non è locale, non è campanilista, è paradigmatico. Cioè tutti i popoli che cercano di riconoscere i genocidi di cui sono stati vittime, adoperano sempre la stessa parola, che è stata inventata in seguito alle nostre sofferenze, ai nostri eventi, perché il Kemalismo ha cercato di annientarci. Ha cercato ma non ce l’ha fatta. Ed ora per tutti coloro che credono che non possiamo superarlo, non dimenticate che l’Ellenismo è quello che è in grado di porre una parentesi nei quattrocento anni di occupazione. È capace di superare questa barbarie e di essere ancora qui a dare il suo contributo. È capace di sollevare la memoria del futuro, per mostrare agli altri popoli che colui che offre all’Umanità, appartiene digià al futuro. Coloro che cercano di uccidere il futuro, di uccidere gli uomini – che avrebbero dovuto essere ora insieme a noi – appartengono al passato e cercano con il presente di porre un segno. Non riusciranno a lasciare nessun segno, perché non hanno le fondamenta. Le fondamente dell’Umanità si basano su uomini che si offrono. L’Ellenismo del Ponto, l’Armenicità sono segni di offerta. Non dovete sentirvi addolorati. Non dovete pensare che le cose non possono cambiare. Al contrario. Il fatto che siate qui dimostra che coloro che vollero cambiare radicalmente le cose e sterminarci, non ci riuscirono e non ci riusciranno mai. Perché ora pian piano anche le vittime, anche i sopravissuti imparano la strategia, imparano come resistere, come rivendicare ed essere ancora qui come protezione, come scudo. Voi che siete i sopravissuti, che siete i discendenti dei vostri antenati siete gli scudi dell’Umanità, siete i Giusti dell’Umanità, che proteggono gli altri perché hanno superato persino il genocidio. Sono rari i popoli che possono dire che sono arrivati a di là del “genocida” e sono ancora qui dopo la sua morte. Quindi poiché avete cominciato tutti con “ Cristo è risorto”, vorrei semplicemente finire con “In verità è risorto”.
    Grazie tante.



    read more "Οι Δίκαιοι του Ποντιακού Ελληνισμού "