Όσοι ασχολούνται δικαστικώς με την αναγνώριση των γενοκτονιών, βλέπουν ότι είναι λάθος η συναισθηματική προσέγγιση, αντιλαμβάνονται ότι η θυματολογία δεν μπορεί να φέρει πολλά αποτελέσματα, συνειδητοποιούν ότι η τεκμηρίωση έχει φτάσει στα όρια της. Έτσι η στρατηγική εμφανίστηκε όλο και περισσότερο διότι είναι απαραίτητη για την υποστήριξη της ιστορίας. Μπορούν τα θύματα της γενοκτονίας να μην είχαν ποτέ μια γεωπολιτική αντίληψη αλλά για τους γενοκτόνους ήταν η αρχή των πάντων. Όταν μιλάμε για γενοκτονία χάρη στον Raphael Lemkin αναφερόμαστε σε μια ειδική περίπτωση των εγκλημάτων κατά της Ανθρωπότητας. Είναι σημαντικό λοιπόν να κατανοήσουμε ότι το πλαίσιο του θέματος είναι η γεωπολιτική οντότητα της Ανθρωπότητας...
Η συνέχεια εδώ: http://lygeros.org/articles.php?n=38614&l=gr
