Ν. Λυγερός
Το Λουξεμβούργο αναγνωρίζει τη Γενοκτονία των Αρμενίων, μέσω της Βουλής που ψήφισε την πρόταση, παμψηφεί. Οι βουλευτές του Λουξεμβούργου είχαν δεχτεί πιέσεις εκ μέρους του πρέσβη της Τουρκίας, αλλά τις θεώρησαν απαράδεκτες. Έτσι ακολούθησαν τη στρατηγική του Ευρωκοινοβουλίου και αναγνώρισαν ότι τα γεγονότα του 1915 δεν μπορούν να χαρακτηριστούν παρά μόνο με τη λέξη Γενοκτονία και καμία άλλη. Με αυτόν τον τρόπο καταγγέλλει και την Οθωμανική Αυτοκρατορία που άρχισε τη Γενοκτονία που συνέχισαν οι Νεότουρκοι και ο Κεμάλ. Με άλλα λόγια το Λουξεμβούργο άλλαξε ριζικά θέση με αυτήν την απόφαση και κατάφερε να προσπεράσει και τη Γερμάνια, που μετά από τις δηλώσεις του Προέδρου της και της Καγκελαρίου της ετοιμάζεται για την αναγνώριση από τη βουλή της. Έχει ενδιαφέρον το γεγονός που το Λουξεμβούργο είναι, παρόλο του μεγέθους, από τα ιδρυτικά μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έρχεται να ενισχύσει το όλο πλαίσιο του πυρήνα προς την ίδια κατεύθυνση, δηλαδή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επέτειος, λοιπόν, λειτουργεί όντως καταλυτικά για τις αναγνωρίσεις και αποδεικνύει ότι η επιτροπή που όρισε ο κρατικός τουρκικός φορέας για να υποσκάπτει κάθε προσπάθεια αναγνώρισης δεν είναι μα καθόλου αποτελεσματική. Πράγμα το οποίο σημαίνει πρακτικά ότι οι ελεύθερες χώρες δεν φοβούνται τις τουρκικές πιέσεις και συνεχίζουν να παράγουν το πρέπον έργο για το Χρόνο και την Ανθρωπότητα μέσω της αναγνώρισης των γενοκτονιών.
