Ν. Λυγερός
Για να γίνει ακόμα πιο κατανοητή η επινόηση της στρατηγικής της ιστορίας, έχει νόημα να κατέχουμε τη Θεωρία Δεσμών, για ν’ αντιληφθούμε ότι γεγονότα που είναι φαινομενικά ανεξάρτητα και χώρες που δίνουν την εντύπωση να μην έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους, μετά από ανάλυση να αποτελούν ένα δεσμό. Μαθηματικά ο δεσμός είναι μια δομή που αποτελείται από στοιχεία που έχουν την εξής ιδιότητα: αν βγει ένα οποιοδήποτε στοιχείο, τότε όλα τα άλλα απελευθερώνονται και είναι ανεξάρτητα. Με το ιστορικό πλαίσιο, αυτό σημαίνει πρακτικά ότι αν θεωρήσουμε ότι δεν υπάρχει ένα οποιοδήποτε γεγονός ενός δεσμού, τότε αυτός εκφυλίζεται και όλα τα άλλα φαίνονται ανεξάρτητα. Αυτή η ιδιότητα δείχνει ταυτόχρονα και τη δύναμη και την αδυναμία της όλης δομής, αφού με όλα τα στοιχεία είναι ισχυρή και με την έλλειψη του ενός είναι αδύναμη. Με αυτόν τον τρόπο μπορούμε επίσης ν’ αποδείξουμε και την στρατηγική ισχύ της επιλογής της λέξης ‘Τριάδα’ για τις Γενοκτονίες των Αρμενίων, των Ασσυρίων και των Ελλήνων. Αν υποστηρίξουμε ότι μια από αυτές δεν έγινε, όποια και να είναι η Τριάδα καταρρέει και δεν μας επιτρέπει να νικήσουμε τη βαρβαρότητα, αφού θα εκμεταλλευτεί το γεγονός που δεν αναγνωρίζει, για να αμφισβητήσει ξεχωριστά τις άλλες δύο. Η Θεωρία Δεσμών δίνει λοιπόν υλικό για το υπόβαθρο της ανάπτυξης μιας διαχρονικής στρατηγικής που θα αποτελέσει κομμάτι της στρατηγικής της ιστορίας.
