Το Μουσείο της Γενοκτονίας του Sydney
Ν. Λυγερός
Το Μουσείο της Γενοκτονίας του Sydney είναι ένα ζωντανό παράδειγμα του καθήκοντος κάθε λαού εκ μέρους των επιζώντων για τη μνήμη των θυμάτων ενός εγκλήματος κατά της Ανθρωπότητας. Η μουσειολογία του είναι πολύ μελετημένη για να υποστηρίζει χωρίς ποτέ να εκφυλίζει τον αποδεικτικό χαρακτήρα του όλου εγχειρήματος. Διότι ένα Μουσείο Γενοκτονίας δεν είναι ένα απλό μουσείο με την έννοια ότι έχει ν' αποδείξει ιστορικά γεγονότα που αμφισβητούνται από ακραία στοιχεία που δεν αποδέχονται ούτε τα μεγέθη ούτε την ύπαρξη ενός Ολοκαυτώματος. Έτσι κάθε στοιχείο, κάθε αντικείμενο είναι πλαισιωμένο από μια ιστορία που δίνει ιστορικότητα ακόμα και στην προθήκη του. Επίσης σε μακροσκοπικό επίπεδο όλη η δομή του Μουσείου της Γενοκτονίας είναι δημιουργημένη για να φέρει τον ανθρώπινο παρατηρητή στη θέση των ζωών των θυμάτων. Έτσι βλέπει βιωματικά μερικά θεμελιακά στοιχεία και τα θύματα χάνουν την ανωνυμία τους. Δεν μιλάμε πια μόνο για θύματα μ’ έναν αφαιρετικό τρόπο, αλλά για ανθρώπους με ονόματα με μια ιστορία. Ένα ημερολόγιο παραδείγματος χάρη σε μεταφέρει μέσω της γραφής του στην ύπαρξη του χεριού που το έγραψε, για να μείνουν οι σημειώσεις. Έτσι ο καθένας μας που σημειώνει, που μελετά ένα αντικείμενο, μπορεί να φανταστεί πιο εύκολα τι μπορεί να μείνει από όλα αυτά που κάνει όταν κάποιο σύστημα θελήσει να τον καταστρέψει όχι μόνο μέσω ενός εγκλήματος αλλά μέσω μιας Γενοκτονίας. Όταν ο γενοκτόνος δεν θέλει να υπάρχει ούτε ίχνος της ύπαρξης. Όταν η βαρβαρότητα αποφασίζει ότι θα δολοφονήσει ακόμα και το θάνατο για να μην υπάρξει ούτε καν ζωή. Όταν το έγκλημα κατά της Ανθρωπότητας δεν επιτρέπει ούτε στους αγέννητους να ζήσουν. Το Μουσείο της Γενοκτονίας του Sydney αποδεικνύει επίσης ότι μία χώρα σχετικά νέα που δημιουργεί ακόμα την ιστορία της είναι ικανή να προστατέψει την μνήμη των θυμάτων χωρίς κανένα σύμπλεγμα, γιατί γνωρίζει ότι κάνει το πρέπον. Ο καθένας που βλέπει το μουσείο συνειδητοποιεί την αξία του για την ιστορία όλης της Ανθρωπότητας και της ανθρωπιάς. Διότι το έγκλημα είναι κατά της Ανθρωπότητας κι όχι μόνο ενός έθνους. Γι’ αυτό το λόγο είναι απαραίτητο κάθε λαός που έχει υποστεί μια Γενοκτονία ν’ ακολουθήσει αυτό το παράδειγμα λόγω ανθρώπινης αξιοπρέπειας.
The Museum of Genocide in Sydney
N. Lygeros
Translated from the Greek by Athena Kehagias
The Museum of Genocide in Sydney is a living example of the duty of each nation by the survivors, in the memory of the victims of a crime against humanity.
It's museology is well studied in order to support without ever degrading the documentary nature of the whole enterprise.
Because a Genocide Museum is not just a simple museum, in the sense that, it has to prove historical facts which are challenged by extremists who do not accept neither the size nor the existence of the Holocaust.
Therefore each element, each object is framed by a story that gives historicity even in the additive.
Also at a macroscopic level the whole structure of the Museum of Genocide is created in order to bring the human observer in the position of the lives of the victims.
So he is seeing experientially some fundamental elements, and the victims lose their anonymity. We no longer are just talking about victims in an abstract way, but about people with names and history. A calendar for example takes you through the writing, to the existence of the hand that wrote it, so that the notes may remain.
So everyone who makes notes,who is studying an object, can easily imagine what can be left behind out of all that he does, when some system will want to destroy him, not only though crime but by the means of a Genocide. When the genocider does not want any trace of existence remaining.
When barbarism decides to murder even death,so that not be even life would exist.
When crime against humanity does not allow even the unborn to live.
The Museum of Genocide of Sydney also proves that a relatively new country that is still creating even its history, is able to protect the memory of the victims without any complex, because it knows that, that is the proper.
Everyone who sees the museum realizes its value for the history of all humanity and humanism.
Because the crime is against humanity and not just against one nation.
For this reason it is essential that every nation which has suffered a genocide to follow this example due to human dignity.
It's museology is well studied in order to support without ever degrading the documentary nature of the whole enterprise.
Because a Genocide Museum is not just a simple museum, in the sense that, it has to prove historical facts which are challenged by extremists who do not accept neither the size nor the existence of the Holocaust.
Therefore each element, each object is framed by a story that gives historicity even in the additive.
Also at a macroscopic level the whole structure of the Museum of Genocide is created in order to bring the human observer in the position of the lives of the victims.
So he is seeing experientially some fundamental elements, and the victims lose their anonymity. We no longer are just talking about victims in an abstract way, but about people with names and history. A calendar for example takes you through the writing, to the existence of the hand that wrote it, so that the notes may remain.
So everyone who makes notes,who is studying an object, can easily imagine what can be left behind out of all that he does, when some system will want to destroy him, not only though crime but by the means of a Genocide. When the genocider does not want any trace of existence remaining.
When barbarism decides to murder even death,so that not be even life would exist.
When crime against humanity does not allow even the unborn to live.
The Museum of Genocide of Sydney also proves that a relatively new country that is still creating even its history, is able to protect the memory of the victims without any complex, because it knows that, that is the proper.
Everyone who sees the museum realizes its value for the history of all humanity and humanism.
Because the crime is against humanity and not just against one nation.
For this reason it is essential that every nation which has suffered a genocide to follow this example due to human dignity.
