Les lumières noires - ACTE TROISIEME - Scène 2
N. Lygeros
ACTE TROISIEME
Scène 2
Trois femmes en noir
Elles sont toujours à genoux...
Irini
Ils sont tous morts...
Anastassia
Non, ils ont tous été assassinés.
Irini
Quelle différence pour eux ?
Anastassia
Pour eux, aucune... Un temps. Mais pour notre peuple...
Eléni
Ils ont tué mon Andréas...
Elle ne peut s'empêcher de pleurer.
Irini
Ils l'ont abattu comme un chien.
Anastassia
Non, comme un chacal ! Un temps. C'était un danger pour eux...
Eléni
Mais pourquoi ? Il a simplement voulu aider les condamnés...
Anastassia
C'est avec son geste que le mouvement a commencé...
Irini
Son courage a été un exemple pour les autres...
Eléni
Mais il est mort ! Il est mort pour ce geste !
Anastassia
Car ce geste était celui de la résistance contre l'oppresseur...
Irini
Le courage de notre peuple.
Eléni
Pourtant vous l'avez vu comme moi : notre peuple est mort !
Anastassia
Notre peuple est en nous à présent.
Irini
Nous témoignerons face à l'histoire.
Eléni
Êtes-vous inconscientes ? Un temps. L'avez-vous déjà oublié ? Un temps. Nous avons été condamnées à vivre dans l'oubli.
Anastassia
La mémoire est une enclave dans l'oubli.
Irini
L'oubli c'est la prison de la mémoire.
Eléni
Taisez-vous ! Un temps. Je ne désire que mourir...
Anastassia
Tant que nous vivrons grâce à notre mémoire, notre peuple vivra en nous.
Eléni
Tout un peuple vivant dans le noir.
Irini
Car ce noir c'est notre mémoire.
Anastassia
Et notre peuple sera la lumière du noir !
Eléni
À l'instar de la lumière qui vit du noir...
Irini
tout notre peuple vivra dans notre mémoire !
Anastassia, en se relevant .
Viens, Eléni... Nous devons partir à présent...
Irini se relève aussi mais Eléni reste à genoux.
Eléni
Je ne peux pas... Tout ceci est trop lourd pour moi...
Anastassia
C'est grâce au poids de notre mémoire que nous laisserons des traces sur notre terre...
Eléni
Mon pauvre Andréas...
Eléni se relève en s'aidant d'Anastassia et d'Irini.
Vous êtes tout ce qu'il me reste...
Irini
Ne dis pas cela, Eléni...
Anastassia
D'autres résistants nous attendent pour écrire l'histoire de notre peuple...
Eléni
Qui sont-ils ?
Anastassia
Les cendres de la lumière ! Léftéris et ses hommes...
Obscurité.
Το φως του μαύρου
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ
Σκηνή 2
Τρεις γυναίκες μαυροφορεμένες
Είναι ακόμα γονατισμένες ...
Ειρήνη
Είναι όλοι νεκροί ...
Αναστασία
Όχι, είναι όλοι τους δολοφονημένοι.
Ειρήνη
Ποια είναι η διαφορά γι 'αυτούς;
Αναστασία
Γι 'αυτούς, καμία ... Χρόνος. Αλλά για το λαός μας ...
Ελένη
Σκότωσαν τον Ανδρέα μου ...
Δεν μπορεί να σταματήσει να κλαίει.
Ειρήνη
Τον πυροβόλησαν, όπως ένα σκυλί.
Αναστασία
Όχι, όπως ένα τσακάλι! Χρόνος. Ήταν ένας κίνδυνος για αυτούς ...
Ελένη
Αλλά γιατί; Ήθελε απλά να βοηθήσει τους καταδικασμένους ...
Αναστασία
Είναι με αυτήν του την κίνηση που το κίνημα ξεκίνησε ...
Ειρήνη
Το θάρρος του ήταν ένα παράδειγμα για τους άλλους ...
Ελένη
Αλλά αυτός είναι νεκρός! Πέθανε για αυτή τη κίνηση!
Αναστασία
Επειδή αυτή η κίνηση ήταν της αντίστασης εναντίον του τυράννου ...
Ειρήνη
Το θάρρος του λαού μας.
Ελένη
Όμως το είδατε, όπως και εγώ: ο λαός μας είναι νεκρός!
Αναστασία
Ο λαός μας είναι μέσα μας τώρα.
Ειρήνη
Θα το καταθέσουμε έναντι της ιστορίας.
Ελένη
Είστε ασυναίσθητες; Χρόνος. Έχετε ήδη ξεχάσει; Χρόνος. Έχουμε καταδικαστεί να ζούμε μέσα στη λήθη.
Αναστασία
Η μνήμη είναι εγκλωβισμένη μέσα στη λήθη.
Ειρήνη
Η λήθη είναι η φυλακή της μνήμης.
Ελένη
Σωπάστε ! Χρόνος. Δεν θέλω παρά μόνο να πεθάνω ...
Αναστασία
Όσο ζούμε χάρις στη μνήμη μας, ο λαός μας θα ζει μέσα μας.
Ελένη
Όλος ο λαός που ζει μέσα στο σκοτάδι.
Ειρήνη
Αυτό το μαύρο είναι η μνήμη μας.
Αναστασία
Και ο λαός μας θα είναι το φως του μαύρου!
Ελένη
Όπως και το φως που ζει από το μαύρο ...
Ειρήνη
όλος ο λαός μας θα ζει μέσα στη μνήμη μας!
Αναστασία, καθώς σηκώνεται.
Έλα, Ελένη ... Πρέπει να φύγουμε τώρα ...
Η Ειρήνη σηκώνεται επίσης, αλλά η Ελένη παραμένει γονατισμένη.
Ελένη
Δεν μπορώ ... Όλο αυτό είναι πάρα πολύ βαρύ για μένα ...
Αναστασία
Είναι χάρη στο βάρος της μνήμης μας που θα αφήσουμε ίχνη πάνω στη γη μας ...
Ελένη
Καημένε μου, Ανδρέα...
Η Ελένη σηκώνεται με τη βοήθεια της Αναστασίας και της Ειρήνης.
Είστε ό,τι μου έχει απομείνει ...
Ειρήνη
Μην το λες αυτό, Ελένη ...
Αναστασία
Οι άλλοι αντιστασιακοί μας περιμένουν για να γράψουμε την ιστορία του λαού μας ...
Ελένη
Ποιοι είναι αυτοί;
Αναστασία
Οι στάχτες του φωτός! Ο Λευτέρης και οι άνδρες του ...
Σκοτάδι.
