Les lumières noires
N. Lygeros
ACTE TROISIEME
Scène 5
Andréas, Eléni, Anastassia, Jeune fille, Villageois, Encore un autre, Un autre, Voix de l'officier
On entend au loin des voix de femmes qui crient le prénom d'Andréas... Andréas se relève et sort de table...
Andréas, qui a reconnu la voix de sa femme .
Eléni...
Deux femmes entrent sur scène. L'une d'elle court vers Andréas qui fait de même.
Eléni, en l'embrassant .
Je te retrouve enfin, mon amour...
Andréas
Anastassia...
Anastassia
Je suis heureuse de te retrouver... As-tu des nouvelles de Léftéris ?
Andréas, hésitant .
Non, pas directement...
Eléni
Alors tu as des nouvelles ?
Andréas
Je sais seulement qu'il est vivant.
Anastassia
Pour combien de temps encore...
Eléni
Ne dis pas cela... Rien ne peut l'atteindre !
Anastassia
Sauf s'il le désire...
Eléni
Qu'est-ce que cela signifie encore ?
Anastassia
Pour le moment rien... C'est juste une question de temps...
Sourire d'Andréas.
Eléni, en mettant sa main sur sa poitrine .
Si tu t'y mets toi aussi...
Andréas
Non, non, ne crains rien... Anastassia est unique... Un temps. Comment avez-vous fait pour me retrouver ?
Eléni
Nous avons entendu parler de la fête... Elles sont si rares désormais...
Anastassia
Et quand nous avons appris que le chanteur avait une guitare, nous avons su que c'était toi !
Andréas, en souriant .
C'est donc ma guitare qui m'a trahi ?
Anastassia, en regardant le public .
Non, d'autres s'en chargeront...
Eléni
Alors tu as chanté ?
Andréas
Oui, nos chants...
Eléni
C'est tout ce que tu as à nous dire ? Un temps. Nous te cherchons depuis des jours...
Andréas, en se penchant sur elle .
Je suis désolé... Un temps. Je ne pouvais vous contacter...
Eléni
Mais pourquoi ? Un temps. Un coup de fil aurait suffi...
Anastassia, en poursuivant .
à le trahir... N'est-ce pas, Andréa ?
Andréas
Anastassia a raison...
Eléni
Et maintenant ?
Anastassia
Maintenant, le pont s'est écroulé...
Andréas, surpris .
Anastassia...
Anastassia
Je connais Léftéris mieux que toi...
Andréas
Je n'en doute pas...
Anastassia
Vous les avez bloqués... À présent, ils vont revenir... Obligatoirement...
Andréas
Je le sais...
Anastassia, en désignant les villageois .
Mais eux, le savent-ils ?
Andréas
Ils ne savent rien... Silence.
Une jeune fille revient en courant... Elle est à bout de souffle...
Jeune fille
Ils arrivent... Ils arrivent...
Villageois
Mais qui donc ?
Jeune fille
Les chars ! Les chars !
Elle s'enfuit. On observe un mouvement de panique dans l'assistance.
Villageois
C'est inutile de courir... Ils nous attraperont où que nous allions...
Encore un autre
Qu'allons-nous faire ?
Villageois
Rien ! Un temps. Aucun de nous ne savait pour le pont... Nous préparions notre fête...
Andréas
Je ne le savais pas non plus mais je devais être là...
Villageois
Pourquoi ?
Andréas
Ils savaient sans doute quelque chose sur le village...
Villageois
Mais quoi ?
Un homme revient...
Un autre
Je vous avais dit que vous le regretteriez... Un temps. Vous êtes moins fiers maintenant ?
Villageois
Qu'as-tu donc fait ?
Un autre
J'ai prévenu mon frère...
Villageois
Quel frère ? Tu n'as jamais eu de frère...
Un autre
Il n'a jamais mis les pieds dans ce pays...
On entend une voix tranchante...
Voix de l'officier
Regroupez-les !
Un autre
C'est lui !
Villageois
Espèce de traître !
Voix de l'officier
Séparez-les ! Un temps. Je n'ai pas de temps à perdre...
On entend les lance-flammes.
Andréas, en courant .
Non ! Arrêtez ! Laissez-les !
Il tombe abattu par une mitrailleuse. Dans un soupir...
Léftéri...
Eléni, dans un cri .
Andréa !
Elle court vers lui.
Noir.
Chant.
Το φως του μαύρου
Ν. Λυγερός
Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά
ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ
Σκηνή 5
Ανδρέας, Ελένη, Αναστασία, Νεαρή κοπέλα, Χωρικός, Ένας άλλος άλλος, Ένας άλλος, Φωνή του αξιωματικού
Ακούγονται από μακριά φωνές των γυναικών που φωνάζουν το όνομα του Ανδρέα ... Ο Ανδρέας σηκώνεται και φεύγει από το τραπέζι ...
Ανδρέας, ο οποίος αναγνώρισε τη φωνή της γυναίκας του.
Ελένη ...
Δύο γυναίκες μπαίνουν στη σκηνή. Η μία από αυτές τρέχει προς τον Ανδρέα ο οποίος έκανε το ίδιο.
Ελένη, αγκαλιάζοντάς τον.
Σε βρήκα τελικά, αγάπη μου ...
Ανδρέας
Αναστασία ...
Αναστασία
Είμαι ευτυχισμένη που σε βρίσκω και πάλι ... Έχεις νέα για τον Λευτέρη;
Ανδρέας, διαστάζοντας.
Όχι άμεσα ...
Ελένη
Λοιπόν έχεις νέα;
Ανδρέας
Το μόνο που ξέρω είναι ότι είναι ζωντανός.
Αναστασία
Για πόσο καιρό ακόμα ...
Ελένη
Μην το λες αυτό ... Τίποτα δεν μπορεί να πάθει!
Αναστασία
Εκτός αν το επιθυμεί ...
Ελένη
Τι σημαίνει αυτό πάλι;
Αναστασία
Για την ώρα τίποτα ... Είναι απλά θέμα χρόνου ...
Ανδρέας, χαμογελώντας.
Ελένη, βάζοντας το χέρι της στο στήθος του.
Αν αρχίσεις και εσύ εκεί ...
Ανδρέας
Όχι,όχι, μην φοβάσαι τίποτα... Η Αναστασία είναι μοναδική ... Χρόνος. Πώς καταφέρατε να με βρείτε;
Ελένη
Ακούσαμε που μιλούσαν για τη γιορτή ... Είναι τόσο σπάνιες στις μέρες μας ...
Αναστασία
Και όταν μάθαμε ότι ο τραγουδιστής είχε κιθάρα, ξέραμε ότι ήσουν εσύ!
Ανδρέας, χαμογελώντας.
Είναι λοιπόν η κιθάρα μου που με πρόδωσε;
Αναστασία, κοιτάζοντας το κοινό.
Όχι, άλλοι θα το χρεωθούν ...
Ελένη
Έχεις τραγουδήσει λοιπόν;
Ανδρέας
Ναι, τα τραγούδια μας ...
Ελένη
Αυτό είναι ό, τι έχεις να μας πεις; Χρόνος. Σε ψάχνουμε εδώ και μέρες ...
Ανδρέας, ακουμπώντας πάνω της.
Λυπάμαι ... Χρόνος. Δεν μπορούσα να επικοινωνήσουμε μαζί σας ...
Ελένη
Μα γιατί; Χρόνος. Ένα τηλεφώνημα θα αρκούσε ...
Αναστασία, συνεχίζοντας.
να τον προδώσει ... Έτσι δεν είναι, Ανδρέα;
Ανδρέας
Η Αναστασία έχει δίκιο ...
Ελένη
Και τώρα;
Αναστασία
Τώρα, η γέφυρα κατέρρευσε ...
Ανδρέας, έκπληκτος.
Αναστασία ...
Αναστασία
Ξέρω τον Λευτέρη καλύτερα από σένα...
Ανδρέας
Δεν έχω καμία αμφιβολία ...
Αναστασία
Τους έχετε αποκλείσει ... Τώρα θα επιστρέψουν ... Υποχρεωτικά...
Ανδρέας
Το ξέρω ...
Αναστασία, δείχνοντας τους χωρικούς.
Αλλά αυτοί, το γνωρίζουν;
Ανδρέας
Δεν ξέρουν τίποτα ... Σιωπή.
Μια νεαρή κοπέλα έρχεται τρέχοντας ... Είναι με κομμένη την ανάσα ...
Νεαρή κοπέλα
Έρχονται ... Έρχονται ...
Χωρικός
Μα ποιοι;
Νεαρή κοπέλα
Τα άρματα! Τα άρματα!
Φεύγει. Πατατηρούμε κινήσεις πανικού στο κοινό.
Χωρικός
Είναι ανώφελο να τρέχει ... Θα μας πιάσουν, όπου και αν πάμε ...
Ένας άλλος άλλος
Τι θα κάνουμε;
Χωρικός
Τίποτα! Χρόνος. Κανείς από εμάς δεν γνώριζε για τη γέφυρα ... Εμείς ετοιμάζαμε τη γιορτή μας ...
Ανδρέας
Δεν το ήξερα, αλλά έπρεπε να ήμουν εκεί ...
Χωρικός
Γιατί;
Ανδρέας
Ήξεραν χωρίς αμφιβολία κάτι μέσα στο χωριό ...
Χωρικός
Αλλά τι;
Ένας άνδρας επιστρέφει ...
Ένας άλλος
Σας το είπα ότι θα το μετανιώσετε ... Χρόνος. Είστε λιγότερο περήφανοι τώρα;
Χωρικός
Τι έκανες λοιπόν;
Ένας άλλος
Προειδοποίησα τον αδελφό μου ...
Χωρικός
Ποιον αδελφό; Δεν είχες ποτέ αδελφό ...
Ένας άλλος
Δεν πάτησε ποτέ το πόδι του σε αυτή τη χώρα ...
Ακούμε μια φωνή απότομη ...
Φωνή του αξιωματικού
Μαζέψτε τους!
Ένας άλλος
Αυτός είναι!
Χωρικός
Προδότη!
Φωνή του αξιωματικού
Χωρίστε τους! Χρόνος. Δεν έχω χρόνο για χάσιμο ...
Ακούγονται πυροβολισμοί.
Ανδρέας, τρέχοντας.
Όχι! Σταματήστε! Αφήστε τους!
Πέφτει κάτω χτυπημένος από ένα πολυβόλο. Με έναν αναστεναγμό ...
Λευτέρη ...
Ελένη, με μια κραυγή.
Ανδρέα!
Τρέχει προς αυτόν.
Μαύρο.
Τραγούδι.
