Ξέρουμε από γενοκτονίες, ξέρουμε και από σεισμούς
Ν. Λυγερός
Η ελληνο-αρμενική φιλία δεν είναι μια ουτοπία, γιατί βασίζεται σε ιστορικά γεγονότα που έχουν σημαδέψει και τους δυο λαούς. Το θέμα της γενοκτονίας είναι από τα κυρίαρχα και είναι μάλιστα από τον ίδιο θύτη. Υπάρχει όμως και το θέμα του σεισμού που προκάλεσε μια γνήσια αλληλεγγύη. Όταν πριν από 25 χρόνια ο σεισμός πλήγωσε την Αρμενία και τον αρμενικό λαό, αμέσως ο ελληνικός λαός ήρθε να του συμπαρασταθεί και μάλιστα επί του πρακτέου. Δεν πιέστηκε από κανέναν και το έκανε αυθόρμητα, γιατί αυτή η φιλία υπάρχει και μετατράπηκε εκείνη την περίοδο σε συμπόνια. Υπάρχει και πρακτική μαρτυρία στο κέντρο της Αθήνας, αφού η Αρμενία έκανε ένα δώρο συμβολικό στην Ελλάδα. Είναι ένα Khatchkar, ο πέτρινος σταυρός, που είναι πάντα μοναδικός και αποτελεί το σημείο αναφοράς για τους αρμενικούς τάφους. Αν συνδυάσουμε αυτά τα γεγονότα και στη συνέχεια την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων από τη Βουλή των Ελλήνων το 1996 μπορούμε να καταλάβουμε ότι το κοινό υπόβαθρο είναι πολύ βαθύ. Και αυτό σημαίνει με άλλα λόγια ότι είμαστε λαοί που ούτε οι γενοκτονίες, ούτε οι σεισμοί δεν κατάφεραν να μας εξοντώσουν. Δηλαδή, ούτε μια τεχνητή, ούτε μια φυσική καταστροφή δεν κατάφεραν να μας αφανίσουν. Αυτό το σημείο δεν είναι απλώς συμβολικό, γιατί είμαστε μικροί λαοί με μεγάλη ιστορία. Κι έχουμε μάθει ν’ αντιστεκόμαστε στις πιο αντίξοες συνθήκες γιατί ξέρουμε να επιβιώνουμε. Πρέπει όμως να μάθουμε να λειτουργούμε ακόμα πιο συμμαχικά, γιατί έχουμε κοινά σημεία και για το μέλλον μας. Δεν αρκεί ένας θεωρητικός δεσμός όταν υπάρχει ανάγκη. Και αυτή η ανάγκη υπάρχει για τους δυο λαούς που αντιπροσωπεύουν δυο πολιτισμούς που έχουν προσφέρει στην Ανθρωπότητα. Και μάλιστα αυτό το γεγονός είναι η αιτία που δέχτηκαν επιθέσεις από την βαρβαρότητα. Η ελληνο-αρμενική φιλία πρέπει να γίνει μια πράξη που αλλάζει την πραγματικότητα και δημιουργεί νέα δεδομένα. Δυο λαοί που κουβαλούν τέτοιες ιστορίες έχουν γίνει μυθικοί για πολλούς άλλους, διότι αποτελούν με την αντίστασή τους και παράδειγμα προς μίμηση. Διότι δεν είναι μόνο χώρες, αλλά οι συνεχιστές του Ελληνισμού και του Αρμενισμού που δεν έχουν σύνορα.
We know of genocide; we know of earthquakes as well
N. Lygeros
Translated from the Greek by Evi Charitidou
Greek-Armenian friendship is not a utopia, because it is based on history facts having scarred both peoples. The genocide issue is one of the most dominating and has in fact been committed by the same perpetrator. However, there is also the earthquake which has generated genuine solidarity. When 25 years ago an earthquake stroke Armenia and the Armenian people, the Greek one came immediately to their assistance and in fact by due actions. They were not pressured by anyone and they did what they did spontaneously, because this friendship exists and it was transformed into compassion over that period. There is also a demonstration in practice of this in central Athens, since Armenia made a symbolic gift to Greece; a Khachkar, a stone cross, always unique constituting the point of reference for Armenian graves. If we combine these facts along with the recognition by the Greek Parliament of the genocide of Armenians in 1996, we are able to understand that the common background goes even deeper. And this, in other words, means that we are of those peoples that neither genocides nor earthquakes did they manage to eradicate us. Namely, neither an artificial nor a natural catastrophe did they succeed in annihilating us. This point is not merely symbolic, because we are small-numbered peoples with long history. And we have learnt how to resist the most adverse conditions, because we know how to survive. However, we have to learn how to operate in an even more allied context, because we have common points in our future, too. A theoretical bond does not suffice where there is a need. And this need exists for both peoples representing two civilizations which have offered to Humanity. And this fact is actually the reason why they have received attacks by barbarity. Greek-Armenian friendship must become an action, one changing the reality and creating new given. Two peoples carrying such history have become legendary for many others, because it is with their endurance that they constitute the example to follow, as well. For, they are not only countries, but also those who have continued the Hellenism and Armenism without borders.
Sabemos de genocidios y de terremotos también
N. Lygeros
Traducción al español de Olga Raptopoulou
La amistad armeno-griega no es una utopía dado que se basa en hechos históricos que han marcado los dos pueblos. La cuestión del genocidio es una de las más dominantes y sobre todo ha sido cometido por el mismo verdugo. Se dio también el tema del terremoto que provocó una verdadera solidaridad. Cuando el terremoto daño Armenia hace 25 años, el pueblo griego inmediatamente le apoyo y socorrió. Grecia no fue presionada por nadie y lo hizo de manera espontánea porque la amistad ahí en aquella época se convirtió en compasión. Hay también prueba práctica en el centro de Atenas ya que Armenia regaló a Grecia algo simbólico: se trata de un Khachkar, la cruz de piedra, es único y constituye el punto de referencia para las tumbas armenias. Si combinamos estos datos junto con el reconocimiento por parte del Parlamento griego del genocidio de los armenios en 1996, entonces podemos entender que la base común es aún más profunda. En otras palabras, esto significa que somos pueblos que ni los genocidios ni los terremotos consiguieron exterminar. Es decir, ni una catástrofe artificial ni tampoco la natural tuvo éxito en aniquilarnos. Este punto no es solamente simbólico porque ambos somos pueblos pequeños numéricamente con una larga historia; y hemos aprendido a resistir ante las condiciones más adversas porque sabemos sobrevivir. No obstante tenemos que aprender a cooperar en un contexto más aliado porque tenemos mucho en común para nuestro futuro. No basta un vínculo teórico para cuando sea necesidad. Y esta necesidad está allí para los dos pueblos que representan dos culturas que han contribuido a la humanidad. Y este hecho es realmente la razón por la que han recibido ataques de barbarie. La amistad armeno-griega debe convertirse en una acción para cambiar la realidad y crear nuevos datos. Dos pueblos que llevan tales historias se han convertido en una legenda por muchos otros porque a través de su resistencia dan el buen ejemplo a imitar. No son meramente dos países sino los seguidores del Helenismo y del Armenismo que no tienen fronteras.
