Για τη σημασία των προεδρικών εκλογών στο Αρτσάχ
Ν. Λυγερός
Στις δημοκρατίες, κυρίως όταν είναι ασταθείς, έχουμε την τάση να θεωρούμε πως οι εκλογές είναι απολύτως τυπικές και κυρίως ανώφελες. Λησμονούμε πως αυτό το κεκτημένο είναι σπάνιο και πως πρέπει επιπλέον να το διεκδικήσουν πολλές περιοχές του κόσμου. Μόνο αν λάβουμε αυτό ως δεδομένο, μπορούμε να αντιληφθούμε τη σημασία των προεδρικών εκλογών στο Αρτσάχ. Η περιοχή αυτή δεν είναι απλώς συμβολική. Αποτελεί ένα πλήρες σύμβολο. Πέρα από την ικανότητα του αρμενικού λαού να απελευθερώσει κατεχόμενα και θεωρούμενα ως απόρθητα από την προπαγάνδα εδάφη, το Αρτσάχ αντιπροσωπεύει μια πραγματική γεωπολιτική συμβολή για την Αρμενία που δεν μπορεί να αποκλειστεί από το γεωστρατηγικό πλαίσιο. Τη στιγμή που ορισμένοι θα ήθελαν να εγκαταλείψουμε αυτό που οι δικοί μας πλήρωσαν τόσο ακριβά με τη θυσία τους, βλέπουμε πως η αντίσταση οργανώνεται και πως οι προεδρικές εκλογές θα διεξαχθούν με επιτυχία. Θα διασφαλιστούν εξάλλου από την παρουσία 275 διεθνών παρατηρητών, προκειμένου οι Αζέροι να μην μπορέσουν να μας κατηγορήσουν για εκλογική νοθεία. Το διακύβευμα αυτών των προεδρικών εκλογών υπερβαίνει κατά πολύ τις ανησυχίες εθνικής φύσεως. Το Αρτσάχ δείχνει το δρόμο της αντίστασης αλλά και της αποτελεσματικότητας, παρά την έλλειψη στρατιωτικών μέσων και τη σχεδόν πλήρη απουσία εξωτερικής εφοδιαστικής βοήθειας. Γιατί δεν πρέπει να λησμονούμε τις συνθήκες που έπρεπε να αντιμετωπίσουν οι αγωνιστές μας. Τίποτα εν μέσω του πουθενά, στη χώρα της πέτρας, αυτό ήταν το σκηνικό τους. Μέσα στην ουτοπία και την πιο ακραία δυσπιστία, αυτός ήταν ο τόπος διεξαγωγής των επιχειρήσεων. Επίσης, οι προεδρικές εκλογές είναι μία νέα μορφή νομοθετικής τιμής που τους αποδίδουμε. Κάθε ψηφοδέλτιο αποτελεί μία υπογραφή στη διαμαρτυρία της μνήμης. Ακόμη και αν κάποιοι επιθυμούν να ξεκινήσουν τις διαπραγματεύσεις της λήθης, η παρουσία μας, έστω και παθητική, τους ενοχλεί. Η ίδια μας η ύπαρξη αποτελεί μία μορφή αντίστασης έναντι της καταπίεσης της εξίσωσης των πολιτισμών. Ο λαός της Αρμενίας δεν είπε την τελευταία του λέξη. Παρά τη γενοκτονία που διήρκεσε από το 1896 έως το 1923 με τις διάφορες μορφές της, ο λαός της Αρμενίας εξακολουθεί να αντιστέκεται. Με τις προεδρικές εκλογές, αποδεικνύουμε στην ομάδα του Minsk ότι όλα είναι δυνατά, ακόμη και το αδιανόητο. Επιπλέον, τους δείχνουμε πως πρέπει να στηριχτούν σε μας είτε το θέλουν είτε όχι. Δεν είμαστε ένα φθαρτό προϊόν. Δεν έχουμε ημερομηνία λήξης. Κατά το πρότυπο πολιτισμών που διέσχισαν το χρόνο για να προσφέρουν ό,τι μπορούσαν στην κληρονομιά της ανθρωπότητας, δεν φοβόμαστε τη σημερινή υπεροχή των κοινωνιών της λήθης. Δουλεύουμε το παρελθόν για να δημιουργήσουμε το μέλλον? αυτό είναι το παρόν μας. Δείχνοντας πως μπορούμε να οργανώσουμε προεδρικές εκλογές σύμφωνα με όλα τα κριτήρια του διεθνούς δικαίου, αποδεικνύουμε ότι το αδύνατο για ορισμένους, αποτελεί την πραγματικότητα κάποιων άλλων. Οι προεδρικές εκλογές είναι επίσης κρίσιμες για μία επίδειξη δύναμης αυτών που άλλοι ονομάζουν αδύναμους. Σημαίνει πως ξεχνούν ότι ακόμη και τα θύματα μπορούν να αποκτήσουν δύναμη όταν τους προστατεύει το δίκαιο.
De l’importance des élections présidentielles dans le Haut-Karabagh
N. Lygeros
Dans les démocraties surtout lorsqu’elles sont molles, nous avons tendance à considérer que les élections sont tout à fait formelles et surtout inutiles. Nous oublions que cet acquis est rare et qu’il doit encore être revendiqué dans bien des régions du monde. C’est uniquement avec cette remise au point que nous pouvons comprendre l’importance des élections présidentielles dans le Haut-Karabagh. Cette région n’est plus seulement symbolique. Elle constitue un symbole à part entière. Au delà de la capacité du peuple arménien à libérer des territoires occupés et réputés imprenables par la propagande, le Haut-Karabagh représente un véritable apport géopolitique pour l’Arménie qui ne peut se défaire du cadre géostratégique. Au moment où certains voudraient que nous abandonnions ce que les nôtres ont si chèrement payés par leur sacrifice, nous voyons que la résistance s’organise et que les élections présidentielles auront bien lieu. Celles-ci seront d’ailleurs garanties par la présence de 275 observateurs internationaux afin que les Azéris ne puissent nous accuser de manipulation électorale. L’enjeu de ces élections présidentielles dépasse et ce, de loin des préoccupations d’ordre national. L’Artsakh montre la voie de la résistance mais aussi de l’efficacité malgré la pénurie des moyens militaires et la quasi-absence d’aide logistique extérieure. Car nous ne devons pas oublier les conditions qu’ont dû affronter nos combattants. Rien au milieu de nulle part, dans le pays des pierres, tel était leur décor. Au sein de l’utopie et de la méfiance la plus extrême, tel était le lieu du théâtre des opérations. Aussi ces élections présidentielles sont une nouvelle forme d’hommage législatif que nous leur rendons. Chaque bulletin de vote est une signature pour la pétition de la mémoire. Même si certains veulent entamer les négociations de l’oubli, notre présence même passive les gêne. Notre existence même est une forme de résistance face à l’oppression du nivellement des civilisations. Le peuple arménien n’a pas dit son dernier mot. Malgré le génocide qui n’a cessé de 1896 à 1923 sous ses différentes formes, le peuple arménien résiste encore et toujours. Avec les élections présidentielles, nous prouvons au groupe de Minsk que tout est possible, même l’impensable. Cependant nous leur montrons de plus qu’ils devront compter sur nous qu’ils le veuillent ou pas. Nous ne sommes pas une denrée périssable. Nous n’avons pas une date d’expiration. A l’instar des civilisations qui ont traversé le temps pour offrir tout ce qu’elles pouvaient au patrimoine de l’humanité, nous ne craignons pas la suprématie actuelle des sociétés de l’oubli. Nous travaillons le passé pour enfanter l’avenir, tel est notre présent. En montrant que nous pouvons organiser des élections présidentielles, en accord avec tous les critères du droit international, nous démontrons que l’impossible de certains, c’est la réalité d’autres. Aussi les élections présidentielles sont cruciales pour une démonstration de force de ceux que d’autres nomment des faibles. C’est oublier que même les victimes peuvent être fortes lorsque le droit les protéger.
