Μονόλογος για τη γενοκτονία
Ν. Λυγερός
Ποιος άνθρωπος μπορεί ν’ αντέξει την ύπαρξη μιας γενοκτονίας; Σιωπή. Κανένας! Χρόνος. Μα τότε ποιος; Χρόνος. Τα τέρατα! Ναι, αυτά μπορούν… Αφού αντέχουν όλες τις ανθρώπινες αδικίες… Γιατί όχι και τις απάνθρωπες; Σωστά, γιατί όχι… Έτσι κι αλλιώς τα χρειαζόμαστε για κάτι άλλο; Χρόνος. Όχι βέβαια… Αρκεί να αντιστέκονται στα κτήνη και να σώζουν τους ανθρώπους… Μα ζωή είναι αυτό; Ποιος άνθρωπος θα την άντεχε; Σιωπή. Κανένας! Χρόνος. Κι η χαρά; Παύση. Δεν είναι γι’ αυτά… Δεν μοιράζουν τον πόνο γιατί να μοιραστούν τη χαρά. Η χαρά είναι ανθρώπινη, έτσι δεν είναι. Δεν την έχουν ανάγκη. Η ύπαρξη τους προέρχεται από την ανάγκη. Αν τα άτομα δεν ήταν η δύναμη του συστήματος, αν τα κτήνη δεν ήταν τα εργαλεία του συστήματος, ποιος θα έβρισκε χρήσιμα τα τέρατα; Σιωπή. Κανένας! Χρόνος. Μια ερώτηση μόνο…Τώρα που το σκέφτηκα, τώρα που είμαι μόνος, τώρα που δεν έχω οικογένεια, πως κατάφερα να γίνω άνθρωπος; Ποιος με βοήθησε; Έγινα μόνος μου; Μακάρι να μπορούσα να το πω με σιγουριά…Ναι, μακάρι…Μήπως τα τέρατα; Χρόνος. Αλλά κι αυτά πως…όχι! Παύση. Γιατί; Χρόνος. Ναι, γιατί; Τα τέρατα είναι έτσι από την αρχή. Γεννιούνται τέρατα. Για να βοηθήσουν τους ανθρώπους… Και γιατί; Γιατί; Σιωπή. Ποιος είναι ο πραγματικός λόγος αυτού του ρόλου; Ποιος; Δεν ξέρω, ειλικρινά δεν ξέρω… Σιωπή. Εκτός αν…Χρόνος. Εκτός αν είναι η ανθρωπότητα. Τότε εξηγούνται όλα.
Monologue on genocide
N. Lygeros
Translated from the Greek by Evi Charitidou
Who can afford the existence of a genocide? Silence. No one! Time. But then who? Time. The monsters! Yes, they can… Since they afford all human injustices… Why not the inhumane as well? Right, why not… Besides, do we need them for anything else? Time. Of course not… as long as they resist animals and save the humans… But, is this a life? Who could bear it? Silence. No one! Time. And what about joy? Pause. They are not meant for this… They don’t share pain, so, why to share joy. Joy is humane, isn’t it. They aren’t in need of this. Their existence derives from the necessity. If individuals weren’t the power of the system, if animals weren’t the tools of the system, who would find monsters useful? Silence. No one! Time. Just a question… Now, that I’m thinking it over; now that I am alone, now that I have no family, how have I managed to become human? Who helped me? Did I become by myself? I wish I could say this with certainty… Yes, I wish… Was it the monsters? Time. But, these, too, how…no! Pause. Why? Time. Yes, why? Monsters are like that from the beginning. They are born monsters. To help the humans… And why? Why? Silence. What’s the real reason for this role? What? I don’t know, sincerely, I don’t know… Silence. Unless… Time. Unless, it’s the humanity. Then everything is explained.
Monólogo sobre el genocidio
N. Lygeros
Traducción al español de Eduardo Lucena González y Olga Raptopoulou
¿Quién puede soportar la existencia de un genocidio? Silencio. ¡Nadie! Tiempo. Pero entonces, ¿quién? Tiempo. ¡Los monstruos! Sí, ellos pueden... Si aguantan todas las injusticias humanas… ¿Por qué no las inhumanas también? Claro, ¿por qué no?… Al fin y al cabo, ¿los necesitamos para algo más? Tiempo. Por supuesto que no… Basta con que se resistan a los animales y salven a los seres humanos… Pero ¿esto es vida? ¿Quién podría soportarlo? Silencio. ¡Nadie! Tiempo. ¿Y la alegría? Pausa. Ellos no están destinados para ella… Si no comparten el dolor, ¿para qué compartir la alegría? La alegría es humana, ¿no? No la necesitan. Su existencia se deriva de la necesidad. Si las personas no fueran la fuerza del sistema, si los animales no fueran las herramientas del sistema, ¿quién encontraría útiles a los monstruos? Silencio. ¡Nadie! Tiempo. Una pregunta sólo… Ahora que lo pienso, ahora que estoy solo, ahora que no tengo familia, ¿cómo he conseguido ser un ser humano? ¿Quién me ayudó? ¿Lo he conseguido solo? Ojalá pudiera decirlo con certeza… Sí, ojalá. ¿Acaso los monstruos? Tiempo. Pero es que ellos, como que... ¡no! Pausa. ¿Por qué? Tiempo. Sí, ¿por qué? Los monstruos son así desde el principio. Han nacido monstruos; para ayudar a los seres humanos... Y ¿por qué? Silencio. ¿Cuál es la verdadera razón de este papel? ¿Cuál? No sé, sinceramente no sé… Silencio. A menos que… Tiempo. A menos que sea la humanidad. Entonces todo se explica.
