Κοινωνική προσφορά
N. Lygeros
Πάνω σε μία σιδερένια καρέκλα
η κοινωνία είχε σταυρώσει ένα παιδί.
Τα τέσσερά του άκρα
ακίνητα, νεκρά
σαν τα καρφιά του πόνου
το κρατούσαν ανάπηρο.
Μόνο η καρδιά του δεν ήταν πληγωμένη
από την ανάγκη της ζωής.
Κι όταν το αντιλήφθηκε η κοινωνία
τού κάρφωσε το βλέμμα της ελεημοσύνης.
η κοινωνία είχε σταυρώσει ένα παιδί.
Τα τέσσερά του άκρα
ακίνητα, νεκρά
σαν τα καρφιά του πόνου
το κρατούσαν ανάπηρο.
Μόνο η καρδιά του δεν ήταν πληγωμένη
από την ανάγκη της ζωής.
Κι όταν το αντιλήφθηκε η κοινωνία
τού κάρφωσε το βλέμμα της ελεημοσύνης.
Offre sociale
N. Lygeros
Traduit du Grec par A.-M. Bras
Sur une chaise en fer
La société avait cloué un enfant.
Ses quatre membres
Immobiles, morts,
Comme les clous de la souffrance
Le maintenaient handicapé.
Seul son cœur n’était pas blessé
Par la nécessité de la vie.
Et lorsque la société le réalisa
Elle lui cloua le regard de l’aumône.
La société avait cloué un enfant.
Ses quatre membres
Immobiles, morts,
Comme les clous de la souffrance
Le maintenaient handicapé.
Seul son cœur n’était pas blessé
Par la nécessité de la vie.
Et lorsque la société le réalisa
Elle lui cloua le regard de l’aumône.
