Thursday, March 28, 2013

    Les lumières noires - Scène 5


    Les lumières noires  -  Scène 5
    N. Lygeros

    Scène 5
    Andréas, Léftéris


    Andréas
    Tu comptes vraiment attendre ?
    Léftéris
    Non !
    Andréas
    Mais alors pourquoi...
    Léftéris
    Inutile de les inquiéter.
    Andréas
    Au sujet de quoi ?
    Léftéris
    Je ne sais pas encore... Un temps. Je vais appeler des amis.
    Il s'avance vers le téléphone et le décroche. On l'entend parler au téléphone.
    C'est Léftéris...
    Son interlocuteur lui parle longuement...
    Les paysans... Le journal... Maintenant ? ... Je...
    Andréas, inquiet .
    Que se passe-t-il ?
    Léftéris
    La ligne a été coupée...
    Andréas
    Coupée ?
    Léftéris décroche à nouveau le téléphone.
    Léftéris
    Définitivement.
    Andréas , intrigué .
    Ainsi, tu appartiens à un réseau ?
    Léftéris
    Tu croyais que je me contentais des chants de résistance ?
    Andréas ,surpris .
    Ce n'est pas ce que je voulais dire...
    Léftéris
    Que voulais-tu dire alors ?
    Andréas
    Nous ne sommes pas occupés que je sache...
    Léftéris
    Tu ne sais que ce que tu veux savoir...
    Andréas
    Quoi ?
    Léftéris
    Tel est notre pays : ni occupé, ni libre... Mais cela ne va pas durer...
    Andréas
    Que veux-tu dire ?
    Léftéris
    Qu'un engagement est total ou n'est pas !
    Andréas
    Tu sous-entends que je n'aime pas mon pays.
    Léftéris
    Je n'ai pas dit cela...
    Andréas
    Alors ?
    Léftéris
    Tu aimes son image mais tu ne le ressens pas : tu habites ici mais tu ne vis pas ici !
    Andréas ,agacé .
    De quel droit ?
    Léftéris
    De celui du patriote qui voit son pays en danger de mort.
    Andréas
    Des mots toujours des mots.
    Léftéris
    Le temps des mots est fini, seules les actions compteront désormais...
    Andréas
    Que sais-tu de plus ?
    Léftéris
    Je sais que celui qui ne résiste pas meurt.
    Andréas
    Personne ne veut mourir !
    Léftéris
    Mais qui résiste ?
    Andréas
    Entrer dans un réseau n'est pas rien !
    Léftéris
    C'est justement mon idée ! Un temps. Alors que parler, parler et chanter n'est rien.
    Andréas
    Le chant a toujours été important pour la résistance.
    Léftéris
    Pour le résistant, oui, non pour celui qui se contente de le reprendre.
    Andréas
    Tu as toujours été extrême !
    Léftéris
    C'est ma terre qui m'a ainsi conçu et l'histoire m'a ainsi élevé...
    Andréas
    Tu serais donc prêt à sacrifier ta vie pour notre cause.
    Léftéris
    Quelle autre action lui donnerait sens ?
    Andréas
    Avoir une famille, des enfants...
    Léftéris
    Tout le monde désire cela pour soi, je ne le désire que pour les autres.
    Andréas
    La vie des autres n'est pas la tienne.
    Léftéris
    C'est vrai mais elle peut la justifier !
    Andréas
    Je n'ai pas besoin de justification pour vivre.
    Léftéris
    Alors tu ne vivras jamais libre.
    Andréas
    Je suis libre de faire ce qu'il me plait !
    Léftéris
    Seulement dans ton enclos !
    Andréas ,hors de lui .
    Je ne suis pas un mouton !
    Léftéris ,calme .
    Mouton, mouflon, qu'importe ! Tu n'es que ce que les autres désirent.
    Andréas
    Je suis libre de ma vie !
    Léftéris
    Tu ne le seras que lorsque tu auras fait des choix ! Un temps. Sans la privation, point de liberté !
    Andréas
    Je ne suis pas un pion sur un échiquier...
    Léftéris
    Mon pauvre Andréa, la partie a déjà commencé depuis longtemps. Silence. Le mat est déjà annoncé !
    Obscurité.


    Το φως του μαύρου  -  Σκηνή 5
    Ν. Λυγερός
    Μετάφραση από τα γαλλικά Βίκυ Τσατσαμπά

    Σκηνή 5
    Ανδρέας, Λευτέρης

    Ανδρέας
    Σκέφτεσαι πραγματικά να περιμένεις;
    Λευτέρης
    Όχι!
    Ανδρέας
    Μα τότε γιατί…
    Λευτέρης
    Είναι άχρηστο να τους ανησυχήσω.
    Ανδρέας
    Σχετικά με τι;
    Λευτέρης
    Δεν ξέρω ακόμη… Χρόνος. Θα καλέσω φίλους.
    Κατευθύνεται προς το τηλέφωνο και το σηκώνει. Τον ακούμε να μιλάει στο τηλέφωνο.
    Ο Λευτέρης είμαι…
    Ο συνομιλητής του του μιλά επί μακρόν…
    Οι αγρότες… Η εφημερίδα… Τώρα; …… Εγώ
    Ανδρέας, ανήσυχος.
    Τι συμβαίνει;
    Λευτέρης
    Η γραμμή κόπηκε…
    Ανδρέας
    Κόπηκε;
    Ο Λευτέρης σηκώνει πάλι το τηλέφωνο.
    Λευτέρης
    Οριστικά.
    Ανδρέας, ανήσυχος.
    Λοιπόν, ανήκεις σε ένα δίκτυο;
    Λευτέρης
    Πιστεύεις ότι με ευχαριστούν τα τραγούδια της αντίστασης;
    Ανδρέας, έκπληκτος.
    Δεν είναι αυτό που ήθελα να πω…
    Λευτέρης
    Τι ήθελες να πεις τότε;
    Ανδρέας
    Δεν έχουμε κατοχή απ’ ότι γνωρίζω…
    Λευτέρης
    Δεν γνωρίζεις παρά αυτό που θέλεις να γνωρίζεις.
    Ανδρέας
    Τι;
    Λευτέρης
    Έτσι είναι η χώρα μας: ούτε κατεχόμενη, ούτε ελεύθερη… Αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει…
    Ανδρέας
    Τι θέλεις να πεις;
    Λευτέρης
    Ότι η δέσμευση είναι συνολική ή όχι!!
    Ανδρέας
    Υπονοείς ότι δεν αγαπώ τη χώρα μου!
    Λευτέρης
    Δεν είπα αυτό…
    Ανδρέας
    Τότε;
    Λευτέρης
    Αγαπάς την εικόνα της αλλά δεν την συναισθάνεσαι: μένεις εδώ αλλά δεν ζείς εδώ!
    Ανδρέας, ενοχλημένος.
    Με ποιο δικαίωμα;
    Λευτέρης
    Αυτό του πατριώτη που βλέπει τη χώρα του σε κίνδυνο θάνατου.
    Ανδρέας
    Λόγια, πάντα λόγια.
    Λευτέρης
    Ο χρόνος για τα λόγια τελείωσε, μόνο οι πράξεις μετρούν από εδώ και πέρα…
    Ανδρέας
    Τι γνωρίζεις περισσότερο;
    Λευτέρης
    Γνωρίζω ότι αυτός που δεν αντιστέκεται πεθαίνει.
    Ανδρέας
    Κανένας δεν θέλει να πεθάνει!
    Λευτέρης
    Αλλά ποιος αντιστέκεται;
    Ανδρέας
    Το να μπεις σε ένα δίκτυο δεν είναι τίποτα!
    Λευτέρης
    Αυτή ακριβώς είναι η ιδέα μου! Χρόνος. Ενώ το να μιλάμε, να μιλάμε και να τραγουδούμε δεν είναι τίποτα.
    Ανδρέας
    Το τραγούδι ήταν πάντα σημαντικό για την αντίσταση.
    Λευτέρης
    Για τον αντιστασιακό ναι, όχι για αυτόν που απλώς το επαναλαμβάνει.
    Ανδρέας
    Ήσουν πάντα ακραίος!
    Λευτέρης
    Είναι η γη μου που με έχει γεννήσει και η ιστορία με έχει αναθρέψει έτσι…
    Ανδρέας
    Θα ήσουν επομένως έτοιμος να θυσιάσεις τη ζωή σου για τον αγώνα μας.
    Λευτέρης
    Ποια άλλη πράξη θα της έδινε το νόημα;
    Ανδρέας
    Το να έχεις μια οικογένεια, παιδιά…
    Λευτέρης
    Ο καθένας επιθυμεί αυτό για τον εαυτό του, δεν το επιθυμώ παρά μόνο για τους άλλους.
    Ανδρέας
    Η ζωή των άλλων δεν είναι δική σου.
    Λευτέρης
    Είναι αλήθεια αλλά μπορεί να την δικαιολογήσει!
    Ανδρέας
    Δεν έχω ανάγκη αιτιολόγησης για να ζήσω.
    Λευτέρης
    Τότε δεν θα ζήσεις ποτέ ελεύθερος.
    Ανδρέας
    Είμαι ελεύθερος για να κάνω που μ’ ευχαριστεί!
    Λευτέρης
    Μόνο μέσα στο μαντρί σου!
    Ανδρέας, προς αυτόν.
    Δεν είμαι ένα πρόβατο!
    Λευτέρης, ήρεμα.
    Πρόβατο, αγρινό, ποια η σημασία! Δεν είσαι παρά αυτό που οι άλλοι επιθυμούν.
    Ανδρέας
    Είμαι ελεύθερος της ζωής μου!
    Λευτέρης
    Δεν θα είσαι παρά μόνο όταν θα έχεις κάνει επιλογές! Χρόνος. Χωρίς στέρηση, καμία ελευθερία!
    Ανδρέας
    Δεν είμαι ένα πιόνι σε μία σκακιέρα…
    Λευτέρης
    Καημένε μου Αντρέα, η παρτίδα έχει αρχίσει εδώ και πολύ καιρό. Σιωπή. Το ματ έχει ήδη αναγγελθεί!
    Σκοτάδι.